Net één jaar lang heb ik erop gewacht. De vervanging van mijn 65-jaar oude, versleten lavabo. Je weet wel zo vol spleten (barsten),waarin de champignons  ( paddestoelen ) welig tieren, en de kraan niet meer geeft dan wat druppels kalkwater. Maar Mevr. Nancy heeft het voor mij geregeld, ze kon het na herhaalde verzoeken, ook niet meer aanzien. Mijn schrijfmeertje stond al een tijdje op stil, maar nu loopt alles terug normaal. Ik kreeg er zelfs migraine van de eerste dag, zo schitterde het witte porselein in mijn ogen. En samen met het heerlijk stromend water, is ook mijn kraan terug gaan lopen.  Ik kon opnieuw schrijven over hoe triestig ik zo vele dingen vind. MAAR, en daar komt dan ook wel de grote verrassing ! Ik heb zo het gevoel dat er iets aan het veranderen is. Samen met de nieuwe lavabo, is er ook een nieuwe wind aangekomen. Neen hoor, geen storm, maar een zacht briesje. Maar het brengt verkoeling in deze oververhitte situatie. Ik heb zo het gevoel dat er uiteindelijk iets ‘ernstiger’ omgegaan wordt met vele scheefgetrokken situaties. Neen hoor, het is nog niet de hemel op aarde. Maar er zijn signalen. Een voorbeeld onder meer is het einde van de dagdagelijkse wandelingen. Waar men tot over enkele maanden dagdagelijks stond te zwaaien met tuchtstraffen, heeft men ingezien, dat iets onlogisch was, iets niet klopte. Er worden al enkele maanden geen tuchtrapporten meer uitgeschreven, of heeft men uiteindelijk ingezien dat de eigen organisatie meestal zelf fout was aan dit mank lopende  systeem. Of ook een vakbondsactie, het bracht teveel werk mee.. Heeft de vakbond dan wel degelijk een pedagogisch project, ik kan het me niet voorstellen, beter dan ‘een wijze directeur’

Whatever ? er is een nieuwe wind, of begint de discipline Koen Geens te werken, wel wat laat, maar zoals altijd beter laat dan nooit, en vergeet ook niet één zwaluw maakt de lente niet, er zijn nog te veel vriesganzen

Bedankt voor de nieuwe LAVABO

Kan je het je nog herinneren, mijn verhalen over die onvriendelijke penitentiaire medewerker, ja zeg maar cipier. Waarvoor ik nog gestraft werd, omdat ik het aandurfde te schrijven dat die persoon onvriendelijk was tegen sommige gedetineerden. Intimidatie van het personeel, werd het benoemd. Neen, de waarheid, durf ik te stellen.  Maar ik ben blij,mijn verschillende acties, hebben minstens onbewust resultaat gehad. Betrokkene is een andere weg ingeslagen, wat volgens mij goed is, en vooral in eerste instantie voor haarzelf. Wanneer arbeidsvreugde ontbreekt, is het inderdaad beter eens goed na te denken. Tenslotte gaat het hier om werken met zeer kwetsbare personen, en daarom heb je de juiste energie nodig

Om de druk  van overbevolking wat af te nemen in onze B-gevangenissen heeft justitie beslist een nieuw systeem in te voeren. Niet om pedagogische redenen, maar puur cijfermatig. Gedetineerden die voldoen aan bepaalde voorwaarden , krijgen de kans om in verlengd penitentiair verlof te gaan, met name zeven dagen binnen, en zeven dagen buiten. Ik ben ook in die voorwaarden, en geniet ondertussen al bijna 5 maand van dit systeem. Nu wat is genieten. Als je het woord zo op zichzelf bekijkt, heb je een schaal van ‘het je laten welgevallen tot hedonisme in de pejoratieve zin !’

Laat me even proberen te omschrijven, wat dit met me doet. Allereerst, de week buiten geeft me enorm veel zuurstof, ik had dit op dat moment enorm nodig. Na bijna vier jaar ‘onzinnig’ vast te zitten, verdroeg ik absoluut het systeem niet langer. Niet dat ik er me ooit mee verzoende, maar de laatste maanden was het gewoon ondragelijk geworden. Dus ja voor mij was dit een welgekomen alternatief, eigenlijk wel een redding, ik ben er zeker van het niet te hebben overleefd, zo niet.

Heel belangrijk, waardoor het zo helend werkt, eindelijk krijg ik de kans om één week mijn eigenwaarde terug te vinden. Terug normaal te doen, en me in te zetten voor de maatschappij, zoals ik altijd deed.. Ik was terug ‘ernstig bezig’, iets wat ieder weldenkend mens nodig heeft om verder te leven.  Nu er is ook wel een gevolg, dat niet te onderschatten is, met name de confrontatie met de prikkels, realiteit, van het echte leven,en de week erop terug met een fake-leven. Namelijk als je buiten bent, regel je je leven volledig vrij en naar eigen inzicht, neem je ook volle verantwoordelijkheid, en dan de week nadien valt alles terug weg, en wordt alles opnieuw, tot in het kleinste detail voor je geregeld. Effen echt aanpassen, en nogmaals het bewijs van hoe stom alles werkt binnen de muren. Er zijn best wel, heel wat gedetineerden die veel meer verantwoordelijkheid kunnen nemen binnen de muren, maar het systeem laat dit niet toe. Het is als eenheidsworst, en van differentiatie, werken individueel, heeft men daar nog niet gehoord.  Dus ja een mens past zich vlug aan, en de dag dat je binnenkomt begin je gewoon te dagdromen van de week nadien.

Volgens mij een goed systeem, dat voor bepaalde mensen (als je je pappenheimers goed zou kennen) reeds toepasbaar is, van in den beginne, en waardoor je veel ontwrichting zou voorkomen. Maar dan dien je zulke maatregelen doen ingang vinden omwille van een echte beleidsvisie, en niet om vlug  de vakbonden tevreden te stellen, en de cijfers naar beneden te drukken. Fake maatregelen noem ik dat. Er zit veel goed nieuws in, maar het moet beter, en structureler… Ik blijf er nog altijd bij, straffen moet, en er zou nog veel meer dienen gestraft, (voor iedereen..ook diegenen met een dure advocaat)maar de strafuitvoering, moet helemaal anders. Er is maar één goede oplossing, en dat is een zinvol zorgtraject

Mevr.Van Cauter van open VLD,  heeft een aantal objecties gemaakt tegen het systeem, en wil het afschaffen. Nu dat open VLD al langer gekend is voor langer zinloos straffen, is al langer gekend, wie heeft trouwens de beste advocaten, ja de rijken. Sorry hoor maar dit moest ik even kwijt, gewoon omdat ik de bewijzen heb dat het zo werkt.

Mevr.Van Cauter denkt dat als 94% van de gedetineerden die dit systeem succesvol afwerken, dit geen succes is… Min. Geens vervolmaak uw systeem, je deed uiteindelijk een goede stap, en dit zeg ik niet uit eigen naam alleen. Mischien kan Mevr. Van Cauter eens in eigen boezem kijken, en zich een aantal persoonlijke vragen stellen

Ja lieve lezer, je gaat je eigen ogen niet geloven. Dat overheidsadministratie dikwijls Kafkaiaans  werkte hoef ik u niet te vertellen. En over administratieve fouten in het systeem heb ik ook al herhaald mijn pen leeg geschreven. Maar ik moet er nog één kwijt. Het is me te machtig. Recent ontving ik de tegenbesluiten van de raadsman van de minister van Justitie, in mijn procedure, lopende, i.v.m de basiswetgeving 2005 voor gedetineerden.  Een document dienstig voor de ‘rechtbank’, het instrument bij uitstek,waar alles ‘juist’ zou moeten zijn. Wel het staat vol met fouten.  Stel je voor, ik wil het hier niet eens hebben over het inhoudelijke, maar alleen over technische (cijfer of interpretaties) aangelegenheden. Ik haal er enkele frappante uit. Het document haalt tot drie maal toe, data aan uit mijn moederfiche (mijn technische fiche i.v.m straf) En jawel hoor, deze data kloppen tot driemaal toe niet, met de effectieve data. Ongelooflijk maar waar.. Wat dien ik te geloven, een raadsman van justitie aangesteld, in opdracht van de minister, of de griffie. Zal ik maar gaan voor de griffie, daar heb ik nog het meeste vertrouwen in. En dan is er de medische dienst die een verklaring op papier zet, zeggende ‘betrokkene verblijft hier sinds midden 16, terwijl het midden 15 moet zijn, ja als medicus moet men ‘heel precies zijn’. Nog heftiger wordt het wanneer een directeur in maart 17, een verklaring neerschrijft, over feiten die zich pas in juni afspeelden van datzelfde jaar…een helderziende dus.

Dit zijn maar een greep uit de technische fouten, wil je mijn visie lezen over de inhoud van de discussie, om weg te lopen, maar ik bespaar het u.  ‘Justitie uw vriend ! oei, dat is ook een fout.

 

Eenheidsworst, iedereen gelijk behandelen, en dan nog op een pedagogisch onverantwoorde wijze, dit is de modus vivandi, die men preekt, nog altijd in 2018, binnen de muren van onze B gevangenissen. Individuele behandeling, aangepaste trajectbegeleiding, een op maat geschreven oplossingsplan…Ja dat zijn dromen van studenten in sociale wetenschappen, of eindwerken van doctorandi om prof. te worden.

Maar de praktijkdeskundigen verzuilen in ‘ich habe es nicht gewusst’, en dansen rond de hete brij van een kom eenheidsworstensoep. In Gent, de duuze, heeft dit zelfs het leven gekost aan een ondernemend persoon. Iemand die met allerlei ideeën probeerde in te hakken op het on-humanistisch regime. Het onophoudend laten opborrelen van allerlei ‘zaadjes waanzin’, aldus de directie; waarop men niet kon of wilde ingaan, is betrokkene fataal geworden.

Nu wat is fataal, in ieder geval het slachtoffer zijn ziel en geest reageren niet meer. En stilzwijgen heeft de plaats van zijn kogelpen ingenomen. Wat rest dan nog om voor te leven, voor een schrijver-ondernemer ?

Wie bij regelmaat het nieuws volgt, kan alleen maar vaststellen dat er steeds meer en strengere straffen worden uitgesproken. Alles wordt zwaarder bestraft, en Koen Geens, onze minister van Justitie, alleen nog veel erger in de pijplijn zitten heeft. Hoe kan een Christen democraat, een wij-verhaler zich zo verlagen tot strenger strafregimes ! Wetende dat strenger straffen, op de wijze zoals we het nu organiseren geen enkele zin heeft. De maatschappij straft alleen zichzelf nog meer.  Bewijze hiervan zijn talrijke studies (wetenschappelijke) en cijfers (herval/ criminaliteits aantallen)  Dat het anders kan bewijzen maatschappijen zoals Denemarken, Noorwegen, Zweden en ja zelfs Nederland. Mijn grote vraag is dan ook wat gaat er om in het hoofd van Koen Geens, die anders wel een wijs man is. Is de druk van de Antwerpse burgervader dan zo groot, die alleen zijn kiesvee naloopt i.p.v. een groot visionair te zijn, wat hij in theorie best wel aankan. Waar zitten onze grote politiekers met een toekomstvisie, i.p.v. hun eigen kort succes na te lopen. De Noorse maatschappijen staan aan de top van de gelukkigste en veiligste maatschappijen. We zijn er jaloers op, maar we doen er niets aan? Preventie en onze mentaliteit aanpassen zijn de enige oplossingen, maar wie durft dit in deze rechts neo-liberale tijden nog verkondigen. Wie is de witte merel die echt opkomt voor verandering. Jesse Klaver 2.O, in Vlaanderen, wie doet mee ?

Wat een mooie metaforische zin. Zo werd ik recent welkom geheten door iemand die ik veel te lang gemist heb. ‘M’ zullen we haar noemen. Op een grijs zwaar beladen maandagnamiddag zwaaide mijn deur open…Oh !! geen post ?  Was de verwonderde uitroeping, van iemand die me hoofdzakelijk kende van mijn ‘overvolle’ brievenbussen, allemaal post naar verre verlangens.  Neen ! ik schrijf nu zoveel minder sinds ik regelmatig toegang heb tot de wereld   van de snel vlietende bits en bites . Neen ik druk me verkeerd uit, ik heb minder normale poststukken. Maar ‘M’ wou eigenlijk dat niet zeggen. ‘M’ haar metafoor was persoonlijker, op mij gericht. Ik verklaar me nader. De vraag stelde zich alleen, was het negatief of positief.  Want wat is de druppel op de hete plaat ? Is het, het  verschijnsel van de ‘zinloosheid’, of is het de opluchting van de eerste verandering, de afkoeling, de verfrissing.  Maar ik heb ‘M’ meer den één jaar terug goed gekend, als een eerbaar en goed mens, ik benoemde haar ooit tot ‘chef van de maand’, en toen was ze plots verdwenen, overgeplaatst. Maar net als ze verdween, is ze even onverwacht terug gekomen. ‘M’ heeft een zeer uitgesproken mening over vele dingen, maar tevens een hoog rechtvaardigheidsgevoel.  En zoals we allen weten, wordt dit niet altijd in dank afgenomen. Laat zeggen dat deze spontane uitdrukking aan mij een bijzonder gevoel inhield.. Het liet me dromen van een gevoel van sympathie, van doe zo verder, dus van de positieve expressie van de druppel. De druppel die afkoelt, en die uiteindelijk na zeer vele druppels de plaat totaal zal afkoelen. ‘M’ gaf me het gevoel, dat ik al een tijdje zoek was…waarom doe ik wat ik doe..en het zette me aan het filosoferen, over ‘de anderen’  Wie zijn ze ? Waarom zijn ze wie ze zijn ? en zoveel meer ….

Lees nu op onze ‘url ‘ www.marcdendodo.wordpress.com’ het verhaal ‘DE ANDEREN EN IK’, of ook wel het is tijd om de godsdienst van de liefde te stichten, ofte het verhaal van Marc Den Dodo en zus Leen, deel 1 2 3 4 en 5

J U S T   D O   I T