Beste lezer,
Eerder schreven wij al een artikel over het enneagram. Hier gaan we in op 2 types. We vullen dit later nog aan met extra informatie in relatie tot de types in de gevangenis. Later volgt ook nog toelichting bij andere types. Het is ons inziens interessant om dit te lezen en zowel jezelf hieraan te polsen als anderen in je omgeving.

TYPE 1: DE PERFECTIONIST

Kernwoorden en beschrijving
Toegewijd, verantwoordelijke, serieus, georganiseerd, loyaal, betrouwbaar, grondig, soms te serieus, te veeleisend, ongeduldig, moeite met emotionele uitlatingen, “ik heb gelijk”. De perfectionist streeft naar verbetering en perfectie op alle gebieden in het leven. Hij heeft ook grote verwachtingen van zijn omgeving. Zijn grote frustratie is dat de mensen in het leven niet zijn zoals ze in zijn gedachten zouden moeten zijn. De perfectionist heeft last met het accepteren van onvolmaaktheden. De perfectionist kan goed redeneren en evalueren. Hij vindt dat iets rationeel te staven moet zijn. Hij wil geen fouten maken en heeft zelfs schrik om ze te maken. Hij heeft moeite met emotionele uitlatingen.

Kwaliteiten
Serieuze, toegewijde collega, gedisciplineerd, betrouwbaar en ordelijk. Sterk in het oplossen van knelpunten en problemen. Dit vanuit zijn idealistische aard en liefde voor gelijkheid. Bedreven in het redeneren, argumenteren en discussiëren.

Fixatie
Perfectionisme (verleiding) en onvolmaaktheid (vermijding).

Passie/wortelzonde
De blokkade van een perfectionist is irritatie, frustratie, t.a.v. zichzelf en anderen. De perfectionist reageert nooit direct maar pas na innerlijke censuur.

Uitdaging
De perfectionist moet leren de onvolkomenheid van de wereld waar te nemen en te aanvaarden. De belangrijkste uitdaging van de perfectionist is om zich uit de valkuil van de perfectie te bevrijden opdat hij zo niet afwijzend, bekritiserend en veroordelend overkomt.

Beroepen
Leraar, politieagent, predikant, politicus

TYPE 2: DE HELPER (OF DE GEVER)

Kwaliteiten
Liefhebbend, gevend, creatief, zorgzaam, warm, genereus, romantisch, vol begrip, behulpzaam

Valkuilen
Manipulatief, waardering zoekend, grenzeloos, niet voor zichzelf zorgend.

De helper is warm, betrokken, verzorgend en gevoelig voor de behoeften van een ander, hij biedt hulp aan de medemens. Hij stemt zich steeds af op de behoeften van de medemens. De helper is spontaan, voelt aan wat andere mensen nodig hebben, is sociaal – rechtvaardig en vindt menselijk contact belangrijk, brengt diepgang in persoonlijke relaties, heeft moeite met het doseren van emotionele explosies. Besteed veel aandacht aan behoeften van anderen en soms te weinig aan zichzelf. Moet opletten dat hij niet te veel op zoek gaat naar waardering.

Kwaliteiten
De helper is sociaal vaardig en legt makkelijk contact omdat hij uitzonderlijk goed aanvoelt wat de ander nodig heeft. De helper is genereus en zijn enthousiasme werkt aanstekelijk.

Fixatie  
De helper kan niet nee zeggen, hij zorgt voor de behoeften van anderen. Wil graag dienstbaar zijn en maakt andere mensen van zijn steun en liefde afhankelijk.

Wortelzonde
De helper voelt zich superieur tegenover anderen doordat hij aanvoelt dat hij belangrijk is in het leven van anderen. De helper is trots op zijn liefdevolheid en precies dat is zijn blokkade.                                                                                            Hij onderdrukt zijn eigen wensen. Zijn valkuil is gedienstigheid of vleierij en het niet opkomen voor eigen behoeften om anderen plezier te doen.

Uitdaging
Deemoed, werkelijke solidariteit in plaats van een superieure hulphouding.

Beroep
Alle zorgsectoren

TYPE 3: DE DOENER

Kernwoorden
(+) zelfverzekerd, energiek, ambitieus, dynamisch, vriendelijk, bekwaam, motiverend
(-)   arrogant, berekenend, obsessief

“Ik heb succes”
De doener zet alles opzij om succes te hebben, desnoods ten koste van anderen.

De doener:
– ” The sky is the limit ”
– Kan niet tegen falen
– wilskracht: waar een wil is, is een weg.
– kan goed doelen realiseren.
– heeft een positieve manier van denken
– vindt iets waardevol als het nuttig is.

Kwaliteiten    

Heeft een natuurlijk vermogen anderen te motiveren

Komt charmant over. Durft risico’s nemen.

Streeft ernaar boven anderen uit te stijgen.

Fixaties           

– succes (verleiding)
– mislukking (vermijding)

Het doel van “de doener” is succes hebben. De doener overtuigt anderen, desnoods met een leugen. Van een mislukking poogt hij zelfs een succes te maken. Waarheid is niet zo belangrijk, het doel moet bereikt worden. Misleid vaak zichzelf. Hij wil altijd hogerop komen. Praat over zijn eigen successen en prestaties. De doener kan arrogant, manipulerend of berekenend gedrag vertonen.

Passie (wortelzonde)

Zelfmisleiding en zelfbedrog zijn gekoppeld aan ijdelheid. Hij heeft geen contact met zijn echte zelf aangezien hij leeft volgens het onechte fantasiebeeld van zichzelf. Diepgang is bij de doener moeilijk te vinden.

Uitdaging

Hij moet leren zichzelf te zien en te kennen zonder vernis en leren accepteren dat niet altijd alles mogelijk is.

Beroep

Verkoper, manager, ontwerper, media- of reclamesector

Een bijdrage van Pieter, PI Beveren 

Je zal je misschien afvragen wat ik met de schepping te maken heb of waar ik het lef vandaan haal om over de schepping te spreken… Om heel eerlijk te zijn, ben ik mezelf vragen beginnen te stellen over een deel van de schepping bij het bekijken van reclamespotjes op tv. Het begon bij een spotje met fitnesstoestellen waarbij een blonde “babe” gekleed in een kort topje en zo’n spannend ” lip-leesbroekje” oefeningen doet op dat fitnessapparaat. Niettegenstaande ik al enkele lessen in liplezen heb gevolgd, weet ik tot nu nog altijd niet wat daar gemompeld wordt….. zou het misschien eens moeten vragen aan een doventolk, die kan beter liplezen dan ik. Terwijl ik nog zit na te denken over wat er mogelijk gemompeld wordt, begint die babe plots over een sexy six-pack! Ik denk dan, ok, tijd voor een pintje want mijn sixpack staat gewoonlijk te koelen in de ijskast of staat gekoeld naast mijn zetel terwijl ik wat lig te zappen om iets interessants te vinden. En, als mijn six pack geledigd is, is er van sexy zijn of seks meestal geen sprake meer… Terwijl ik even een slokje neem en het biertje mijn gehemelte streelt, staat daar ineens een oudere dame op het scherm met een gerimpeld gezicht als een stuk perkament van de ” dode-zee” rollen. Ik verslik me bijna in mijn bier van ‘t verschieten, om even later met verwondering vast te stellen dat een bepaalde antirimpel-crème van het merk “Lizz” al die plooien glad strijkt op een paar minuten en die dame ineens 20 jaar jonger is geworden. Als ik dan even naar mijn kruis kijk, stel ik me voor wat die anti-rimpelcrème voor mij zou kunnen doen…. Zouden die plooitjes ook verdwijnen en alles glad maken? Misschien moeten wij mannen er eens over nadenken of die crème ook voor ons nuttig kan zijn.

Dan denk je bij jezelf, ik heb het nu wel gehad….en dan verschijnt er een tekst en een presentatrice die je komt vertellen dat “lekkage-probleempjes ” gemakkelijk kunnen opgelost worden! Ik wist niet dat vrouwen ergens een lek hadden. Op zo’n moment denk ik dat de schepper, bij het scheppen van de vrouw, ergens wat hard geknepen heeft of de vrouw op een paaltje heeft gezet tijdens de schepping en er zo een lek is ontstaan. Gelukkig kan je dan volgens die mevrouw de lekken opvangen met teena lady of always producten. Je kan vervolgens gaan paardrijden, fietsen of gaan feesten, die vrouwen zijn dus happy met hun lek.

Bij het derde pilsje denk je, ok, een sexy six-pack, antirimpelcrème en anti-lekoplossingen, nu kan er niks meer verkeerd gaan… Vervolgens, als je de reclamespots verder bekijkt, besef je dat dit nog maar het topje van de ijsberg was en blijken er nog meer problemen te zijn. Tijdens het tweede of derde reclameblok springen ze van het lekprobleem ineens onder de douche… dan blijkt dat ze een droog vel hebben maar dat geeft niet want er is één of andere douchecrème die ook dat probleempje oplost. Je ziet het zo voor u…..droog van boven en…..nat langs onderen! Dat is toch hoe het eigenlijk zou moeten zijn, zeker op die dagen dat IK die antirimpelcrème gebruikt heb.

Bij het volgende filmpje blijkt dan dat het probleem ook andersom kan zijn….. nat langs boven….en dat zou dan weer voor zure bacteriën kunnen zorgen, met bijhorend aroma! Ik wist niet eens van het bestaan van zure of zoete bacteriën. Zouden die wetenschappers dan eventjes onder de oksels komen likken om te proeven of het nu zoete of zure beestjes zijn?? Niet gepanikeerd! Ook daar hebben ze weer een oplossing voor, gaande van douche gels tot deorollers of spray’s… Mocht het dan weer vanonder wat te droog zijn , dan zijn er nog de ” pleasure gels”… Bij dat spotje heb ik als man toch wat bezwaren! Wij komen er namelijk nogal dom in over…. Je ziet een koppel in bed, de vrouw presenteert hem de pleasure gel… vol verwachting…. De man kijkt eerst wat bedenkelijk en vervolgens zie je dat er bij hem een lichtje begint te branden……! Eindelijk is ze iets gaan halen om dat vervelende gepiep van het bed te verhelpen! Ze willen het voor de huidige generatie toch echt gemakkelijk maken. Alles lijkt gericht op directe consumptie…..nog nooit van voorspel gehoord zeker?? Nee, liever direct erop en erover.

Ik zie me daar dan al zitten met mijn vrouw, op de rand van het bed, de broek vol goesting…, en dan hoor ik haar zeggen: “Schat, ‘t is hier een beetje te droog, je bent de gel toch niet vergeten?” Weg die extase,weg het effect van de antirimpelcrème en een spurt naar de koelkast om met mijn six-pack de mislukking weg te drinken en te vergeten. De tubes pleasure gel liggen nu in de schuif van het nachtkastje en worden gebruikt om zowel de droge huid als de neus van het poesje nat te maken. Wel op voorwaarde dat ik mijn sixpack niet boven haal en de anti-rimpelcrème zijn werk heeft gedaan langs mijne kant. Je kan nu denken dat nu alle problemen wel opgelost zullen zijn maar nee hoor!! Je krijgt een documentaire te zien over plastische chirurgie. De borsten zijn te klein of de heupen zijn te breed…Jongens toch! Wat je dan allemaal hoort en ziet! De C cup wordt een D cup of zelfs een E of een F cup. Dan denk ik terug aan PP Rubens. Hij dacht op zeker moment dat hij kwam maar in werkelijkheid ging hij,…tussen de borsten van zijn Helene. Als mijn vrouw over een borstvergroting zou denken, zou ik eerst naar de sportwinkel lopen om een goede snorkel te kopen. Ik zou nog graag lucht kunnen happen als ik met mijn hoofd tussen die ballonnen geklemd raak. Dan die heupen, soms wel ” love-handles” genoemd, lijken ook sommige vrouwen complexen te bezorgen. Aan die vrouwen zou ik willen zeggen: “Ben je al ooit in het Centraal station van Antwerpen gaan kijken?” Aan het einde van de spoorlijn staan daar van die dikke stootbalken….dus zou ik denken, als een trein veilig wil binnen rijden, wordt een stootbalk voorzien als veiligheidsrem, waarom dan ook niet die heupen als veiligheidsvoorziening verplicht maken? Misschien moeten we de Vlaamse regering om subsidies vragen voor die extra veiligheid die de brede heupen ons bieden. Zal eens met onze “babe” Freya hierover van gedachten wisselen.

Zijn de dames niet te overtuigen van het nut van een veiligheidssysteem, dan zie je ze grijpen naar elastische banden of inpakfolie die dan garant staan voor extreem zweten, zodat de buik en heupomtrek zou afnemen….. Zo zijn we weer terug waar ik begonnen ben. Ik weet niet of er nu zure of zoete bacteriën onder die zweetbandjes zitten maar ik weet wel dan het dan aan de andere kant terug lekt. Eens die ” love-handles” dan een beetje weggesmolten zijn, kunnen ze in een kort topje en een strak lipleesbroekje oefeningen doen op de fitness toestellen.

Ik weet alleen niet of ik nog verder lessen in liplezen ga volgen.

De juf vertelt over kunst en beroepen in de klas.
De juf vraagt aan Anneke: “Wat doet jouw vader?”
Anneke: “Mijn vader is loodgieter!”
“Oké”, zegt de juf, “die installeert dus badkamers enzo.”
“En Jantje? Wat doet jouw vader?” vraagt de juf.
“Mijn vader”, zegt Jantje, “die is cellist!”
“Oh!” zegt de juf, “jouw vader is dus muzikant.”
“Nee”, zegt Jantje, “mijn vader zit in de cel!”

De juf doet een quiz in de klas.
“In welk land wordt er ” goodbye” gezegd?”
Piet: “In Amerika”
Frank: “Engeland”
Klaas:” Ierland”
Jantje: ” Antwerpen”
“Hoezo Antwerpen?” vraagt de juf.
“Jawel”, zegt Jantje, “ik hoorde het onze pa deze morgen nog zeggen tegen ons ma:
Doe a stringske wat opzaai, dan kan’ k er goed baai….”

‘s Morgens vroeg komen twee werkmannen van Belgacom de straat ingereden en beginnen te graven. Nadien wordt de sleuf terug dichtgegooid. Dit gaat zo de hele dag door.
‘s Avonds komt een buurtbewoner bij die mannen en vraagt wat ze eigenlijk aan het doen zijn.
Wel, zeggen die mannen : “We hebben draadloos internet gelegd “

n

Je kon er niet naast kijken. In geuren en kleuren werd in alle media het dierenleed van een varken geschouwd. Gaia, bij monde van zijn voorzitter, Michel Van den Bosche, maakte er bijna een staatszaak van. Ei zo na dienden alle F16’s teruggeroepen uit Jordanië en minister van landsverdediging Van de Putte had zijn staf al bijeengeroepen om extra budgetten te vragen aan de ministerraad. Jaren aan een stuk wordt er in de gevangenissen gesmeekt voor een meer menselijke invulling van de detentie. Hoewel het al 10 jaar in de wet staat, slaagt men er nog steeds niet in de individuele trajectbegeleiding van iedere gevangene te realiseren en op te volgen. Er werkt (is aanwezig) veel te veel veiligheidspersoneel en veel (véél) te weinig zorgend personeel. Gevangenissen en hun beleid zijn nog steeds 150 jaar achter en niemand reageert! Het beleid niet en zelfs de media niet.

Er is maar één triest besluit: de gevangenen zijn in Vlaanderen minder waard dan een varken.

Wat is jouw mening over …..het varken en de gedetineerde?

Graag proberen we een verantwoording te geven over waarom we geld inzamelen of een crowdfunding doen. We doen dit voor het opbouwen van een financieel platform voor behoeftige gedetineerden. Eerst moet men de term “behoeftige gedetineerden” nader omschrijven. Statistisch gezien is 80% van de gedetineerden in financiële nood. De oorzaken hiervan zijn velerlei. De helft daarvan slaagt erin om zich via vriendenkring of resterende familie te beredderen en/of via werkprestaties, alhoewel deze laatste zeer slecht betaald zijn. Een resterende helft, nog altijd 40%, heeft helemaal geen financiële middelen. Men kan deze laatste categorie catalogeren onder behoeftigen. We spreken hier niet langer over primaire behoeften (drank, voeding en slaapgelegenheid). We praten over een menselijke basisbehoefte, dat en alleen dat is een goede uitgangspositie voor “herstel en re-integratie”. Iemand die van zichzelf ervaart er helemaal niet bij te horen, krijgt alleen maar meer frustraties en vaker ook een neiging om zodra mogelijk opnieuw delicten te plegen. De eenzame, arme opsluiting maakt hen tot gefrustreerde paria’s die dan nog, meestal aangewakkerd door een gebrekkige opvoeding, opnieuw hun lot in eigen handen nemen, wat gelijk staat aan opnieuw met hand en tand af te nemen van in hun ogen “rijkeren”. Door de nieuwe wereldorde van altijd en overal communicatie, komen zij meestal in contact met over- geïdealiseerde situaties die in normale omstandigheden buiten hun bereik liggen. Het niet kunnen (of niet aangeleerd zijn, ook niet in de gevangenis) juist inschatten van begrippen als waarde en respect, zet de grens opnieuw open tot crimineel gedrag. We hebben er dus als maatschappij (iedereen in vrijheid) belang bij om te helpen deze situaties te verbeteren. Het is niet met meer straffen en afzonderen van normaal menselijk gedrag dat we onszelf zullen helpen. Wie oog heeft voor zichzelf en de medemens, moet ook helpen zorgen voor gedetineerden in moeilijke omstandigheden. Ok, er zijn een bepaalde categorie van gedetineerden van wie het delict van een dergelijke graad van “onmenselijkheid ” is, dat men hier alle hulp kan in twijfel trekken, maar dit is slechts 10% van het totaal. 90% is mits een goede aanpak best te herstellen. En omdat psychisch welbehagen voor ieder mens een absolute basisnorm is van een moderne, zichzelf respecterende maatschappij is, is het ook verklaarbaar behoeftige gedetineerden zo goed en zo kwaad mogelijk te ondersteunen.

Is dat dan niet aan de overheid?
Zoals altijd en overal komt onze overheid tekort in het volledig dragen van haar verantwoordelijkheden. Gebrek aan geld is de reden maar we mogen niet vergeten dat wijzelf die overheid vormen. Als we dan echt een praktisch steentje willen bijdragen,… waarvan we overtuigd zijn dat het helpt is het ondersteunen van onze stichting en dit platform. Het gebrek aan middelen bij de overheid is oorzaak van het feit dat opsluiting, zoals het voor bepaalden is, geen enkele zin heeft, wel integendeel. We creëren absoluut kleine tijdbommen waarvan het effect in ons gezicht terecht komt.

Hoe, waar en wat gaan we doen?
We omschrijven eerst een aantal basisbehoeften die ontbreken bij 40% (4000 personen) van de gedetineerden. We gaan proberen zoveel als mogelijk te helpen naar onze mogelijkheden en naar de eerste, belangrijkste noden. We maken ons sterk dat de zaken die we aanhalen echt noodzakelijk zijn, alhoewel sommigen ze zullen beschouwen als luxe. Maar nogmaals, we moeten geloven in een betere wereld en niet bestendigen wat slecht is.

Sociale contacten Een absolute basisbehoefte! Ieder mens heeft daar nood aan en nog meer in de gevangenis.
_ Telefoon: zonder geld, geen contact (> telefoonkrediet geven)
_ Postzegels en schrijfgerief: dit zijn allemaal aan te kopen extra’s binnen de gevangenis waarvoor je geld nodig hebt
_ Televisie: ter discussie maar een hedendaagse “noodzaak” (staat ook niet op nr. 1)
_ Computer: films, schrijfprogramma (idem als voor tv )
_ Bezoek: kleine hulp om familie te kunnen laten op bezoek komen. Heel belangrijk om de band te behouden zodat ze er bij hun thuiskomst niet helemaal alleen voor staan. De arme gevangenen zitten meestal in die noodsituatie.

Gezondheid Vele zaken in de gevangenis worden door de overheid opgevolgd, belangrijke dingen soms ook weer niet (lenzen, brillen, tandprotheses of andere protheses). Een moderne voeding – leefstijl verondersteld gezonde voeding. Fruit (2 à 3 stuks per dag ) en yoghurt (1 à 2 potjes per dag) zijn aangewezen. Ook hier moet grotendeels alles aangekocht worden. Dan spreken we nog niet over supplementen die het leven draaglijker moeten maken zoals een stuk chocolade, koffie, één maal per jaar een taart voor de verjaardag,….

Lichaamsverzorging
Alle producten zoals scheergerief, inclusief mousse, douche-gel, tandpasta enzovoort, dienen bijbetaald te worden. Haar knippen, kledij wassen….alles is betalend. Ik spreek dan wel over eigen kledij want wie wil er nog in “streepjeskledij” rondlopen? Met een beetje menswaardigheid en zelfrespect wil men er proper voorkomen. Er zijn nog tientallen andere zaken maar laat ons zeggen dat die meer tot het luxe segment van de gedetineerde behoren. U begrijpt dat dit een onmogelijke opdracht is om alles aan te vullen maar we vertrekken van de basisidee klein te beginnen en we zien wel waar het uitkomt. Onze doelstelling is om 10% van de meest nijpende noden te verhelpen het eerste jaar en dan zien we wel. Het is beter 10% dan helemaal niets. Het is een druppel op een hete plaat maar u begrijpt zelf dat zelfs al is het miniem, dit uiterst welkom is.

Waarom deze motivatie tot de oprichting van deze fondsenwerving (crowdfunding)
Allereerst, wij zijn mensen die er middenin zitten en die zien hoe erg het gesteld is met velen. Anderzijds hebben we ook begrip voor de reactie van de mensen. Eigen schuld, dikke bult. Zeg vooral niet “het zal mij nooit overkomen” en tenslotte – wat is schuld? Daar kan je een boek over schrijven. Passie, opvoeding of het gebrek daaraan, sociale status, geestelijke ontwikkeling, economische wantoestanden, psychische stoornissen en noem maar op. Zijn dit allemaal “eigen schuld” fenomenen of zijn dit alle fenomenen die gewoonlijk aan de basis liggen van delicten. Een delict verdient een bestraffing maar die moet bestaan uit meer dan vrijheidsberoving. Ze moet vooral heropvoeden, herscholen, bijsturen, genezen en niet een bron zijn van nieuwe conflictsituaties. Er zijn dus heel wat redenen om uw hulp in te roepen en we denken daarin aan twee zaken. Allereerst een kleine financiële bijdrage (5, 10, 20, 50 €…) naar uw eigen zin en mogelijkheden. Elk beetje helpt. Ten tweede en heel belangrijk, dat u uw vrienden oproept volger te worden van onze Facebook pagina en onze blog (liefst massaal en ook hun vrienden): The Port To Hell-o. Bij voorkeur vraag je hen ook om een kleine donatie te doen. Het gaat hem niet om veel geld maar wel om veel mensen. We willen echt dat ons internet-platform viraal gaat en samen met jullie miljoenen mensen besmet met het virus van wat licht te brengen in vele donkere tunnels. We zijn overtuigd dat u de grondige reden van onze oproep begrijpt en vergeet vooral niet, op middellange termijn heb je er zelf voordeel aan 🙂  

Als we het nieuws uit de buitenwereld horen, komen vooral de problemen met de Griekse staatsschuld, het gerommel binnen de federale regering en de strijd tegen de “jihadisten” aan bod. Voor de meeste gedetineerden allemaal problemen “ver van hun bed”. En toch… als we de samenleving binnen de gevangenismuren bekijken, blijken ook hier veel spanningen te bestaan. Dan zijn het niet de spanningen in relatie tot de cipiers maar vooral die tot bepaalde allochtone groepen. Ook wordt er wat afgekankerd over de onbegrijpbare houding van justitie, de Surb, de “onbereikbaarheid” van de PSD en de steeds weer veranderende leefregels, de bezoekregeling enz…

Zelfs het voedsel, dat in kwaliteit verminderd is, geeft soms aanleiding tot “nationalistische” bemerkingen zoals: weeral kip, weeral kalkoen, weeral couscous, wat is er verkeerd met onze Belgische keuken? Waarom moeten wij die “geislamiseerde troep” eten en wanneer krijgen we eens een stukje rund of een lekker koteletje? Gelukkig worden de meeste autochtonen geholpen door hun familie en vrienden zodat de kantinelijst hen kan helpen om nog eens iets goed Belgisch te bereiden. Maar ook daar wringt regelmatig het schoentje want de “keukenmomenten” in Blok C van P.I. Beveren worden voor 75% ingenomen door allochtonen, die vaak ook nog een keuken onverzorgd achterlaten… ‘die Belgische fatik moet de keuken maar opruimen’.

Tijdens de open momenten worden de speeltafels ingenomen door de allochtonen en krijgen de anderen weinig gelegenheid om te poolen of de wi-fi installatie te gebruiken. Als een groep samen zit in de wachtzaal voor bezoek of griffie wordt de rust vooral verstoord door onze Noord-Afrikaanse “broeders” en overstemmen zij elke communicatie met hun Arabisch gebrabbel. Men waant zich op die momenten in de “souks” van Marrakech of Casablanca. Op die momenten voel je jezelf als Belg verloren en een minderheidsgroep zonder rechten. Ook de eerder brutale wijze waarop deze allochtone en vooral Noord-Afrikaanse zendelingen met de cipiers omgaan, getuigt vaak van een gebrek aan beleefdheid, een gebrek aan respect voor onze cultuur, een gebrek aan respect voor hun omgeving. Hetzelfde maak je mee tijdens de open momenten en vrees je het moment dat diezelfde allochtonen je aanspreken met “vriend of “broeder”. Als zij die termen gebruiken tegen de “autochtone” gedetineerden weet je dat ze iets nodig hebben. Dat zijn de momenten dat ze zonder krediet zitten om naar huis te bellen of dat ze zonder tabak zitten en van jou wat tabak en blaadjes willen lenen. Ondertussen maken ze de inventaris op van je cel, dan weten ze wat ze nog kunnen lenen. De term “lenen” heeft voor hen een heel andere betekenis dan datgene wat in het groene boekje van de Nederlandse taal staat. Voor de allochtonen staat lenen gelijk aan “gegeven is gegeven” en eens ze hun buit binnen hebben, ben je de titel van vriend of broer onmiddellijk kwijt.

Het lijkt er vaak op dat het allochtone deel van de gevangenisbevolking meer rechten heeft dan de autochtonen. Als een allochtoon in korte broek naar het sportterrein loopt, krijgt hij in de meeste gevallen geen bemerkingen. Durft een autochtoon in een korte broek tot net boven de knie naar het sportveld gaan, wordt hij verplicht een lange broek te dragen. Zo gebeurt het ook dat bepaalde personen hun “djellabah”, het Marokkaanse slaapkleed, dragen tijdens de “vrije momenten”, zelfs met kap. Als we dan als autochtoon vragen waarom hij of zij wel hun djellabah mogen dragen, wordt ons gezegd dat we ons moeten aanpassen aan de multiculturele samenleving. Wij, die de meeste aanpassingen al verdragen, zoals het ver-islamiseerd voedsel en de Arabische muziek, moeten ons nogmaals aanpassen, omdat we mogelijk racistisch zouden kunnen overkomen.

Het lijkt er ook op dat deze Noord Afrikaanse Belgen vaker aan hun dossier kunnen werken bij de PSD of sneller een afspraak krijgen. Soms hebben we de indruk dat we een beroep zouden moeten doen op de vzw Gelijke kansenbeleid of een vzw die zich bezig houdt met de rechten van de minderheidsgroepen, om als echte autochtoon dezelfde rechten te krijgen binnen een Belgische gevangenis als de allochtone gedetineerden. Ook wij, autochtone gedetineerden, hebben recht op werk binnen de gevangenis. Ook wij hebben recht op respect voor onze Belgische cultuur en cultuurbeleving. Ook wij hebben recht op dezelfde faciliteiten, dezelfde toegangsmogelijkheden als onze “gekleurde” inmates. Er wordt vaak verkondigt dat zij die de meeste last of problemen maken, het snelst “bediend” zullen worden. Wij vragen beleefd om minder gediscrimineerd te worden in ons eigen land, onze cultuurbeleving.

P. uit P.I. Beveren