Elke persoon heeft behoefte aan contacten met andere mensen. Zonder deze contacten gaat hij minder goed functioneren en ja zelfs gestoord worden in zijn normale handelen. Een behoefte is een nood aan een type interactie die noodzakelijk is opdat die persoon optimaal zou functioneren. De behoeften zijn de basis van, en gaan vooraf aan het concrete gedrag.

Laat ons zeggen dat wat hieraan vooraf ging, zowat één van de stelregels uit de psychologie is. De psychologie die poogt, verklaringen te geven aan het gedrag van mensen  in interactie met de wereld om hen heen.

Neurosen (naast psychosen, meestal aangeboren) zijn één van de twee grote persoonlijkheidsstoornissen die staan voor een pathologische afwijking ingevolge hersenwerking (te veel/ te weinig) . Welnu in den bak, heb je alvast situatie twee, t t z, heel weinig sociale contacten, wat op zichzelf inwerkt op de gedragingen van de persoon. Meestal ontstaan hierdoor verschijnselen zoals oververmoeidheid, slapeloosheid, stress, depressieve neigingen, die dan telkens weer oorzaak zijn  van een wijziging in de chemische reacties in de hersenen (hormonale invloeden)

Er is binnen de muren niet alleen de probleemstelling van sociale afzondering, er is ook de grote probleemstelling van waardering. Waardering de vierde trap in de sociale behoeften piramide (volgens Maslow), na eten en drank en een dak boven je hoofd, veiligheid, warmte (liefde). Laat ons zeggen dat de trappen één en twee grotendeels voldaan worden binnen de muren, maar zodra je hoger gaat, lukt het niet meer. Laat nu juist zeggen, dat om een compleet mens te vormen, ook drie, vier en zelfs vijf (zelfontplooiing) noodzakelijk zijn. In mijn persoonlijk geval is ‘waardering’ een topprioriteit, naast zelfontplooiing. Laat juist deze laatste twee niveaus hier zo gebrekkig verlopen. Het ontbreken van deze stimuli, zorgen dan ook juist voor zoveel frustraties. Het systeem is eerder opgezet om ten opzichte van waardering het omgekeerde te realiseren. Natuurlijk is ieder mens, apart, en dat weten psychologen dan ook. Daarom dat er net zo gepleit wordt voor een individuele opvolging. Bijsturing zou een betere oplossing zijn en voor afwijkingen (ziektes) te voorkomen, maar ook in het proces van herstel (bijsturing). Maar hier ontbreekt het momenteel totaal aan de juiste aanpak. Integendeel, detentie staat voor eenheidsworst, en alleen de sterksten (grote mond) weten zich in alles te redden. (dit is de egoïstische maatschappij, niet de all-inclusieve maatschappij die wij beogen, all-inclusief op basis van eerlijke gelijke regelgeving) De doorsnee (meesten) staan op die manier gebrandmerkt, met alle gevolgen van dien.

Laat zeggen dat gevangenisstraf, zoals het heden ten dage uitgevoerd wordt, enig succes kan hebben in gevallen van korte duur (1-3j) Mijn persoonlijke ervaring is dat alles daarboven negatief afloopt, met alvast belangrijke psychische schade, waarvan het gevolg niet in te schatten is.

We schreven het recent nog, dat de RUG verder onderzoek plande naar vermoedelijke lijkresten begraven onder de bezoekzaal en administratieve vleugel in de gevangenis nieuwe wandeling.

De bevoegde professor Bones en zijn team onderzochten reeds verscheidene pistes, maar kregen weinig medewerking vanwege de administratie. Maar twee feiten werden alvast bevestigd door getuigen. Enerzijds is er zeker, en dit volgens een ooggetuige, dat er botten begraven liggen, betrokkene heeft het zelf gezien tijdens graafwerken voor de bouwputten, en het ook gemeld. Tweedes ooit grepen er ook ophangingen plaats in het torentje van de gevangenis. Volgens goed ingelichte bronnen ging het hier om oorlogsmisdadigers en ter dood veroordeelde burgers. Wat niet zo duidelijk blijkt is wat gebeurde er met de lijken. De link tussen getuige twee en één wijst dan ook in dezelfde richting. Welke geheimen werden eind de jaren tachtig voor eeuwig begraven, feiten die in die periode helemaal geen aandacht kregen.

Vast staat nu al, na samenlegging van alle gegevens, dit gaat niet om een kwakkel zoals de administratie laat geloven.. Dit zijn feiten.

Prof.Bones wil de geheimen van de nieuwe wandeling blootleggen.

Wij kijken vol spanning uit naar het vervolg van zijn acties en ontdekkingen, mensen met enige informatie zijn bij ons altijd welkom, wij willen deze primeur voorbehouden voor onze lezers.

Over wie of wat gaat het ?

Thomas Bones, gastprofessor aan de leerstoel geschiedenis van de rijksuniversiteit Gent, las de posts in port-to-hell-o.com  i.v. m ‘lijken voor eeuwig begraven onder nieuwbouw in Gentse gevangenis. Het wekte dermate zijn aandacht dat hij na consultatie van onze bron, besloot een studie op te zetten over dit wonderlijk verhaal, en hoe de vork aan de steel zit.

Justitie werd door hem gecontacteerd, maar daar bleek het antwoord, zoals meestal, ‘wij weten van niets’  Het verhaal werd zelfs even afgewimpeld als onbestaande. Een zoveelste monster van Lochness verschijning. Ofwel ben je een believer, ofwel ook weer niet.

Wij zijn echter in contact met een ooggetuige die andermaal zijn verhaal bevestigde. Op basis hiervan besloot men een onderzoek in te stellen. Thomas Bones, beloofde ons de zaak tot op het bot uit te spitten.

Mensen die meer weten, of willen meewerken om dit mysterie op te lossen kunnen zich aanmelden via deze blog.  De professor beloofde ons binnen de drie maand een eerste verslag uit te brengen van zijn werkzaamheden, en zijn eventuele bevindingen.

Wat zijn wij ellendelingen, de bakzitters, dat we zoveel last bezorgen aan onze verzorgers.  Het is inderdaad vandaag al de tiende dag dit jaar, dat er gestaakt wordt. NEEN dit is niet normaal, in geen enkel ander bedrijf, wordt er jaarlijks zoveel gestaakt. Ik besluit dit kan niet langer met sociale onrechtvaardigheid te maken hebben, maar alles met de werkomgeving, en ja dus met ons.

Hij stond deze morgen in mijn deurgat, de directeur, die ik anders nooit zie, helemaal verlaten van zijn werkers, omringd door een paar politieagenten, om zijn veiligheid.  En JA, hij stelde hetzelfde vast als ik, een zure zweetgeur. Het zal vijf dagen duren voor we een douche mogen nemen, en ja dus het stinkt, letterlijk en figuurlijk.

Hoe wil je als vakbond, omgaan met je klanten, hoe wil je respect afdwingen, hoe wil je dat de bejegening die zo vele bewakers toepassen, resultaat oplevert. Natuurlijk is staken maar een laatste noodkreet, als het niet anders kan. Maar tien maal per jaar, is geen laatste noodkreet, dit is een brug te ver. We zijn dankbaar, voor de directeur en de politie, maar we hebben zoveel spijt dat zoveel bejegening wegbrandt, door dat vieze woord ‘staking’.

Ja we zijn maar crapuul, maar we hebben ook een hart, en al zeker in deze kerstperiode, maar de fransen zeggen het zo mooi, trop est trop !

Met KOEN Geens wordt het anders, WIJ, gaan voor een ander penitentiair beleid. Ik zag het in vijf jaar tijd nog nooit zo erg. Een ervaringsdeskundige.