Je zou het niet geloven, maar het is waar. Recentelijk hielden we een

poll onder onze leden welk artikel jullie als eerste wensten gepubli-

ceerd te zien. Het nam natuurlijk wel wat tijd in beslag om alle gege-

vens te verwerken. Maar uit de toen weerhouden zijnde titels, werd

bovenstaande verkozen als nr. 1. Numero Un

We hadden dit nu nooit gedacht, en juist daarom hadden we het artikel

ook niet voorbereid. We dachten dat jullie allemaal zeer serieuze men-

sen waren… maar je ziet, soms onderschatten we elkaar.

Weet je wel dat deze titel staat voor een gevoelig onderwerp ? Ja zelfs een

politiek onderwerp. Een beetje aangebrand dus.

Kijk vanaf nu dagelijks onze blog na, we beloven U een diepe inkijk.

Doordacht maar prachtig.

Vertel het nu al verder aan al je vrienden, en laat hun ons liken, zodat ze

niets missen.

En ik zweer het, het is niet alleen voor mannen.

Steun ons  project, we zijn geen politieke partij ( alsnog niet, en indien

wel, zullen we je tijdig verwittigen ) maar een beweging, een platform

voor gelijkgezinden. Mensen die het heel goed voorhebben met hun

leefwereld. Staan we alleen, zeer zeker niet, maar we zullen ons vanaf

vandaag wat opsplitsen. Alhoewel we de jeugd niet ontkennen als de

toekomst, en dus heel belangrijk, willen we ons specifiek richten tot de

50+ers, om een zekere levenswijsheid samen te bundelen en door te geven

aan de toekomst. Door te zorgen voor een zilveren generatie, bereiden

we de toekomst voor van de gouden kampioenen die eraan komen.

Ons hoofdmotto is , dat de wereld kapitaal genoeg heeft om iedereen

gelukkig te maken. We moeten het alleen eerlijk blijven verdelen. Net

zoals er een V.N. ( Verenigde Naties ) bestaat, zou er een V.F. moeten

komen ( Verenigde Fiscaliteit ), waarbij mondiaal gelijke normen worden

ingevoerd.

We kunnen alvast starten in Europa en in eigen land. We moeten echt af

van het liberale idee dat  ” volledige economische vrijheid ” wil nastre-

ven ten koste van een sociale / warme / gelukkige maatschappij.

Vrijheid kan maar opperste geluk brengen, als iedereen aan zijn trekken komt.

En daarvoor moeten we iets meer WIJ dan IK denken.

Wij samen doen het,  ik alleen verga erin.

We verkopen geen lidkaarten, alleen vragen we U onze F.B. pagina zoveel

mogelijk te liken, en Uw vrienden onze vrienden te maken.

U maakt de wereld iets beter, U & U & U.  Wij dus.

Doen ! Don’t forget ! Now !

Wat I.S doet over de hele wereld wordt met afschuw door de mensen

veroordeelt.

Dit is onmenselijk, dit kan niet door de beugel. Dit zijn gekken. We ver –

geten echter één zaak. Voor I.S. is wat ze doen, gelegitimeerd door hun

geloof. Het lijkt misschien ongelooflijk, maar dit zijn hun wetten en

hun opperste richtlijnen die de mensen moeten sturen.

Belgische Justitie doet eigenlijk ook alleen maar gelegitimeerde dingen

met de uitvoering van het strafuitvoeringsbeleid.. Het toepassen van

democratisch gevormde regels. En ondanks dit, weet iedereen dat meer

schade toebrengen aan een mens ( detentieschade ) niet menselijk is,

en niet past in geen enkel geloof, zelfs niet bij humanisten. En ja, we

doen het wel.

Wat is nu het echte verschil met I.S ?

Het komt niet zo bloedig op T.V., het gebeurt allemaal  ( de toegebrachte

schades ) zo ver af, tussen de muren van een vergeetput, die iedereen

al lang niet meer weet staan.

Gevangenissen zijn die plaatsen waar alleen sport en spel, en zelfs een

zwembad bestaat… of heb ik het mis !

Maanden geleden schreef ik er al over. Hoe ethisch verantwoord pakken

we de toekomst van ouderen/zwaar zieken aan. Ik sprak erover in het

kader van onze politieke beweging S.R. Durven we keuzes maken bij

einde ongeneeslijke ziekte / levensfases.

Een gerenommeerde Prof. aan de KUL bracht het gisteren op TV. Eén,

naar aanleiding van bepaalde wantoestanden in zorginstellingen. Een

prangend probleem.

Het zullen duidelijke keuzes moeten gemaakt worden in de toekomst,

zeker als we de regering blijven volgen die serieus wil besparen in de

Sociale Zekerheid.

Er is enige vorm van discussie mogelijk, maar niet over het levenseinde.

Dit dient heel klaar te zijn. Daar wordt niet aangekomen, want waar zal

men de grens leggen… zolang het maar Uw ouders niet zijn.

De enige vorm van discussie die toegelaten is, wie en hoe alles zal verder

vergoed worden. Net als zorg voor onze ouderen, is er ook een financieel

probleem voor zorg voor onze gevangenen. Twee zwakke groepen in de

maatschappij. Maar er is geen politieke moed ( project ), om voor beiden

een goede oplossing, ook financieel te vinden.

Het geld was nog nooit zo goedkoop, dan is het juist de tijd om te in-

vesteren, ( lenen ) in gezonde en noodzakelijke maatschappelijke pro-

jecten. Niet besparen, en nog eens besparen, gewoon als drogreden om

te besparen.

Neen, investeren, investeren… weliswaar met een goed functionerend

overheidsapparaat. Niet het aantal overheidsmedewerkers is belangrijk,

wel de kwaliteit en efficiëntie.

De burger wil best meer betalen ( taksen) als er kwaliteit geboden wordt.

En dat is nu niet zo.

We willen best betalen voor onze gevangenissen en onderlingenzorg,

maar garandeer ons resultaat. Kwaliteit.

Het eten was deze middag terug koud. Ik heb in 4 dagen al geen WC-

papier gekregen. De wandeling was weer abnormaal kort vandaag.

De buur zijn muziek stond gisterenavond weer loeihard. Ze hebben

weeral zitten roepen tot 3 u deze nacht. En deze morgen om 6 uur,

lawaai van de chefs en personeel.

Wie zijn schuld het allemaal is, doet eigenlijk niet ter zake.

Maar het erge is dat een grote organisatie als een gevangenis alleen

maar zogezegd kan overleven door het instellen van ontelbare regel-

tjes, die zo moeilijk zelf worden nagekomen.. maar o wee, als men zelf

een foutje maakt… dan staat straf te wachten.

Men heeft in deze instelling nog nooit gehoord van een flexibele klant –

vriendelijke relatie. Het doel gaat niet voor, maar wel de regels.

Ik stel me de vraag welke logge macht  ( die zeker ouderwets is in zijn

ideeën ) dit kan in stand houden.

Maar wat dan met jonge straf – gevormde directeurs, van hen zou je toch

meer verwachten, of is het dan wel degelijk de fout van de directeur ?

Schuldig verzuim ?

Als je kennis hebt, en je doet er niets mee, ben je mede schuldig en

verantwoordelijk.

In de rechtspraak wordt de term ‘schuldig verzuim’ gebruikt.

Onze Minister van Justitie, weet perfect dat het huidig detentiesysteem

niet wetenschappelijk verantwoord is. Het is alleen democratisch

verantwoord, omdat er in dit land een politieke wil ( meerderheid ) is

die de spreuk , straffen in de zin van ” oog om oog, tand om tand “, nog

altijd voorop stelt. Ondanks dit geen deel uitmaakt van een verfijnde

moderne maatschappij.

Daarbij gaat de wet er nog altijd van uit, dat er als straf, maar één straf is,

met name de vrijheidsberoving.

Het feit dat gedwongen hulpverlening  ( zorg ) ook een straf is, is in de

politiek nog altijd niet doorgedrongen.

De leuze  ” zorgen voor gevangenen is zorgen voor jezelf “, staat niet

echt hoog aangeschreven. En wie kan dit veranderen ? Juist, een Minister

van Justitie en zijn kabinet. Zij kunnen voortrekker zijn, en een toekomst-

visie maken. Het uitvoeren is nog andere koek.. wetten, structuren enz..

Maar zelfs de politieke wil is er niet, ondanks men kennis heeft dat het

beter moet en vooral ook kan

Schuldig verzuim dus ! Vooral omdat onze Minister zo veel kennis heeft !

Met repressie bekom je niets, dit is alom bekend. Zoals het nu werkt

( waar wij niet achtr staan ) is de bedoeling van de bak, om mensen te

stoppen in hun criminele activiteiten.

Van zorgen en re-integreren is niet veel sprake.

De gevangenis op zich is een afschrikmiddel. Iedereen weet dat je vrij –

heid verliezen een zware lijfelijke en psychische straf is. Maar lukt dit

ook wel in alles wat met drugs – in de brede zin – aangaan ?

Handelaars die opgesloten geraken, handelen gewoon binnen en buiten

verder.

Op mijn kamer, op de wandeling, het ruikt overal naar de wiet. Een brave

garnaal wordt gestraft omdat hij aan een cipier vraagt om “vriendelijk”

te zijn…Maar voor anderen zijn er toleranties die niet passend zijn in

het huidige systeem.

Ofwel moet men duidelijk zijn. Het is of straffen, of drugs uit de illegali-

teit halen, maar nu wordt de ene delictenpleger niet gelijk als een andere

behandeld.

Stop die koehandel a.u.b.

Allemaal zijn ze zeker niet zo. Een aantal weet perfect dat zorgen voor

hun gedetineerden ook zorgen is voor ons allemaal. Maar een overgrote

meerderheid beperkt zich tot het invullen van zijn toegemeten con-

tractuele voorwaarden.

Hotelmanager. Een daar studeer je dan 4 of meer jaren Universiteit voor.

In mijn tijd als student werd van een Universitair meer dan inzet verwacht,

ook wel inzicht, vooral dieper inzicht.

Inzicht om zijn kennis menselijk te gebruiken, zeker in de sociale studie –

richtingen. Er werd vooral ook verwacht dat men kritisch was, ook in zijn

job. Maatschappij kritisch, met maar één doel, de maatschappij continu

te verfijnen.

Velen vergeten heden ten dage die rol, en stellen zich al tevreden met het

slaafs invullen van hun jobke, en vooral oplettende zichzelf niet te be-

schadigen. Een goede portie idealisme, tot in het naïeve, is weinig terug

te vinden.

Het gaat niet meer om een functie zoals weleer, onderwijzer, dokter,

pastoor… neen, het gaat erom zo goed mogelijk zijn boterham verdienen

en zijn eigen leven goed te maken.

Opnieuw onze ik-maatschappij, terwijl slechts wij allen samen er iets

beters kunnen van maken. Vooral omdat we weten dat beter mogelijk,

maar vooral noodzakelijk is.

We don’t trust in God but in you !

Pater Damiaan, verkozen tot grootste Belg ooit in het jaar 2005, is hier

nog nooit op bezoek gekomen. Bij ons laatste medisch onderzoek bleek

er een melaatse te zijn ontdekt onder de gedetineerden.

Na de ontdekking van zijn ziekte ( het duurde wel eventjes 8 weken voor

het zover was ) werd de man in kwestie op afzondering gezet. Hij kreeg

zelfs de kans niet meer, om zelfs na 10 keer aandringen, iemand van de

directie te spreken.

Totale lock out. Geen enkel recht meer, alleen nog eten en drank, zelfs

toiletpapier kreeg hij niet meer. Blijkbaar is dit in onze Belgische gevange-

nissen geen uitzondering, maar door het gevaar ervan wordt er niet over

gesproken.

Lepra lijders kunnen alleen door een Goddelijke reiniging genezen.

Maar God is zo ver af in den bak.

Ondertussen creëert het systeem maar continu melaatsen of uitgestotenen.

Whaw.. wat een titel… goed voor een jaar discussie, of nog langer.

Maar stel je eens de vraag : als men wetenschappelijk kan bewijzen

dat iets slecht is voor de mens, mag men dit dan verbieden, t.o.v.

een meerderheid van de mensen ? Bvb. rond roken. We weten dat

roken kanker veroorzaakt, mag roken dan verboden worden ? We

weten dat alcohol slecht is voor de mens, mag men alcohol verbieden.

In beide gevallen komen er naast de gezondheidsproblemen ook nog

andere factoren kijken, met name : hoe ver kan men iets tolereren

om een ander doel in te vullen.

Sociaal noodzakelijk en aanvaardbaar, collateral damage inclusief.

Maar wat doen we, waar de wetenschap bewezen heeft dat iets anders

beter kan, en door het anders te doen, dit alleen maar voordelen heeft

voor de maatschappij.  Maar de wetenschap de maatschappij niet kan

overtuigen, omdat het technisch moeilijke discussies zijn, die soms

voor de doorsnee burger niet meteen vatbaar zijn.

Voorbeelden zijn er genoeg. Bv. reizen naar Mars. Geen 3 % van de men-

sen ligt er wakker van, maar het gaat door, en gesteund door de overhe-

den, omdat de wetenschap de overheid kan overtuigen hierin te inves-

teren voor de toekomst.

Men heeft een politiek project.

Maar waarom kan men dit niet evengoed rond andere projecten, bv.

legalisering van drugs. Men weet wetenschappelijk dat dit beter zou

zijn !

Gevangenissen afbouwen ten voordele van zorgcentra. Men weet dat dit

beter zou zijn.

Waarom lukt het de politiek niet dergelijke projecten te verkopen en te

realiseren ?

Waarom kan men bv. wel een abortuswet goedkeuren die op dat ogenblik

zeker geen volksmeerderheid had ? Omdat specialisten overtuigd waren

van het positieve van de wet, en mensen er een politiek project van ge-

maakt hadden.

Waarom kan dit niet rond straffen en gevangenissen ? ( zie ook het artikel

K.Geens als Minister van Justitie, geen leiderschap ).