Hij kon niet om met een tuchtsanctie. Dit is wat de kranten schrijven
over het lot van een gedetineerde die de moord van zijn vader op
zijn geweten heeft.
Hij pleegde in de gevangenis een banale diefstal, en werd hiervoor
gestraft. In een eerder artikel schreven we al , dat straffen geen zin
meer heeft.. maar er alternatieven dienen bedacht. Betrokkene was
als straf zijn werk verloren, en laat werken nu juist in dergelijke
moeilijke momenten het enige zijn wat een mens, min of meer op
zijn plaats kan houden. Iets te doen hebben, iets te betekenen, een
stukje waardigheid herwinnen.
we kunnen niet oordelen over alles, want we kennen het dossier niet
ten gronde. Maar stel je nu eens in de plaats van diegene die de
tuchtstraf uitsprak. Zou jij je niet rot voelen ? En dat doen we allemaal
een beetje te weinig, ons in de plaats stellen van…
Ook ik, beschuldig nu mezelf, momenteel stel ik me niet in de plaats
van de directeur die deze beslissing nam.
Maar ik blijf met één wrang gevoel achter, straffen is zo wie zo geen
goede oplossing. Jullie, directeurs, zouden professioneel beter
dienen te weten.