U kent ze wel, die romantische Hollywoods films. Sleepless in Seattle, Message in a bottle, Julia Roberts, Meg Ryan..

Wij hebben het fantastische voordeel dit allemaal vanop de eerste rij mee te maken. Wij hebben onze eigen Room, with a view. De view is wat beperkt, en altijd hetzelfde, maar het is inbegrepen in de prijs. Ook de Julia Roberts, en de Meg Ryans lopen hier gratis rond,alleen hebben ze een andere familienaam, en een ander maatje, but who cares ?

Ik voel me soms wel als een voyeur, dit allemaal vanop de eerste rij te mogen meemaken. Den bak, zoals hij is, in het echt. Wie kan deze unieke ervaring vertellen, wie heeft  het meegemaakt ?Niet van horen zeggen maar van zelf aanvoelen. Wat een fantastisch voordeel. Wie zou daar geen moordje voor begaan… zoals een vlieg dood meppen…

Ja, wie wil dit wel ?  Maar wilt u dit wel ? Iemand, eerstens doen wat hij gedaan heeft, en op de tweede plaats hier alles meemaken wat de Meg’s en Julia’s brengen. Op het eerste hoor ik al reageren: ja maar, ze konden andere keuzes maken. Konden ze dat dan wel ? En op het tweede, diezelfde antwoorden, ze weten het op voorhand, dus ze hebben het zelf gezocht. Wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten ! Is dit wel zo ?  Is er al iemand beter geworden van op de blaren te zitten ?  En de verbrande ! en diegene die het hem wenst !

Ferdinand Tierentyn, Gentse mosterd, wie kent het niet ? Wel wat straf maar lekker.  Maar waar haalt Ferdinand de mosterdzaadjes ? De eeuwige vraag. Ik heb ze me al vaak gesteld,en ik ben ook al dikwijls, met nieuwe waanzinnige ideeën voor de dag gekomen. Maar, ik ben een strever, en wil die ideeën ook omzetten tot draaiende acties.

Ik heb mijn ideeën dan ook omgevormd tot ‘zaadjes waanzin’, naar het voorbeeld van de mosterd. Want inderdaad, wat ik doe o.a, via mijn blogs, is mosterdzaadjes planten bij jullie allemaal. Pogen nieuwe ideeën, soms lijken ze waanzinnig, ingang te doen vinden.

Tja, ze zijn op zichzelf als waanzinnig te beschouwen, maar zijn het niet, in het geheel. Ze zijn de expressie van een dieper gevoel. Een gevoel dat als verlangen naar verandering kan omschreven worden. Alles draait daarrond.

Wat nu in  de B-detentiehuizen  plaats grijpt kan niet werken. En je kan het zo waanzinnig niet bedenken, maar alle nieuwe ideeën zijn welkom. Ik heb er recent nog eentje bijgemaakt, ‘intimiteitsdokter’, is er zo een. Maar lees dit alvast in een volgend artikel. Het doel van de titel is je wakker schudden, rond de ziekte huidhonger, een modern maatschappelijk fenomeen.

Heb je ondertussen prachtige voorstellen rond detentie, schrijf ons de waanzinnigste voorstellen, wij nemen ze op, of gebruiken ze als basismateriaal. Altijd welkom, met uw zaadjes waanzin.

 

 

 

Aan de heer Minister van Justitie

Aan de heer H. Meurisse, adm. hoofd penitentiaire instellingen

Aan alle gevangenisdirecteurs,

Aan alle politici

 

Hoe ethisch verantwoord is ons huidig strafsysteem in België, wanneer men de huidige strafuitvoering in praktijk bekijkt.

Is straffen, en de uitvoering ervan, met de kennis van vandaag nog moreel te verantwoorden. Of is het louter een probleem van budget !

Wanneer er iets gebeurd (laat zeggen een delict) dan ontstaan er allerlei soorten emoties bij de mensen, de ganse schaal van gevoelens komt voorbij, en bij slachtoffers, en bij delict plegers, en bij de ganse maatschappij.  Een van de gekendste fenomenen die voorkomen is boosheid, die dikwijls overgaat in haat. Het is nog altijd  in die achtergrond dat ons denkpatroon zich situeert om mensen te straffen, en ook de uitvoering van het huidig strafsysteem komt meestal zo over.  Alhoewel bejegening van iedereen (personeel en gedetineerden) hoog in het vaandel staat van de minister, is de praktijk dikwijls anders, tot spijt van het resultaat.  We kunnen in België nog altijd geen mooie cijfers voorleggen wat het aantal gedetineerden (delicten) aantal hervallen (recidive) , en de gemiddelden t o v de Scandinavische landen enz…

Meer en meer kan men de vraag gaan stellen, is ons huidig strafsysteem, en vooral de uitvoering ervan nog wel goed bezig. Moeten we naast preventie (voorkoming delicten) niet veel meer inzetten op echte zorg, i p v mensen hun waarde af te nemen ? Is het moreel te verantwoorden dat via ons huidig systeem, alleen maar meer haat ontstaat ? En het slachtoffer, en de delict pleger, en de maatschappij geraken niet tevreden in de afhandeling van een delict, waardoor de roep naar steeds meer en zwaarder straffen naar boven komt.

Maar meer straffen zoals nu is niet de oplossing, wel anders straffen. Heropvoeden, responsabiliseren, fysieke en mentale zorgverlening zijn de sleutels voor een modern detentiebeleid. En voor het systeem zelf, zou een efficiënte opvolging ook niet slecht zijn.

Maarten, een frêle penitentiair ambtenaar, P A zoals men schrijft, en soms vertaalt in penitentiair ambetanterik. Maar niets is minder waar. Maarten is niet alleen freel, maar vooral zoals wij in West-Vlaanderen zeggen, fraai. Een mens die weet wat het woord ‘bejegenen’ echt wil zeggen.  Deze week toen ik binnenkwam was hij van dienst, en zoals altijd met hem verliep alles vlot, correct en vriendelijk. Ik bedankte hem. Niet nodig was zijn reactie, ‘t is mijn werk. Zomaar spontaan rolde het er uit. Ja en neen, ja het maakt deel uit van zijn werk, maar die bedankt was niet voor het werk, maar wel voor de wijze waarop.Dus ja dan ben ik overtuigd dat de bloemen erbij horen. Weet je hetzelfde kan je terug vinden in het verkeer. Je weet wel, iemand voor laten, iemand laten, jij van links over steken, terwijl er een lange file na hem staat te wachten, en jij ook in een ganse rij staat, je laat hem door, en jij verliest niets. De meeste mensen zien dat niet, als ze maar één auto dichter staan. En dan heb je die persoon die je doorliet, die je een bedankje toeknikt. Zo deugddoend voor beiden. Maar er zijn er ook zovelen die je lompweg vergeten. Dat juist nu is een voorbeeld van de wereld verbeteren. Beginnen met jezelf met kleine dingen.  En daarin speelt ‘bedankt’ een grote rol. Bedankt Maarten, bedankt Barbara, en bedankt allen die men terug zoveel geholpen hebben. Die bedankt is niet alleen welgemeend, maar vooral ook passend, omdat jullie het waard zijn. Z.C Rosie (zorgcentrum Rosie) 01 Maart 18