In een samenleving worden regels afgesproken hoe men samenleven moet. Diegenen die er zich niet aan houden om deze afspraken (morele regels)na te leven, dienen bestraft. Dit is geldig voor iedereen. De straf zal steeds in verhouding staan tot de fout. De straf mag ook geen vergelding zijn, maar wel om het doel te verwezenlijken, met name straffeloosheid te voorkomen. De straf is alvast niet lijfelijk (foltering/doodstraf) Er moeten rationele redenen zijn (geen irrationele, v b hekserij, toverij,  homoseksualiteit, overspel) en alleen de dader wordt gestraft (niet de familie). De regels worden gemaakt op de door mensen gemaakte wetten, niet met verwijzing naar God. Uitspraken zijn steeds openbaar, zodat het eerlijk is, en tevens een afschrikkingsbeeld is.

Dit zijn zowat de basisregels van beschaafd straffen. Nergens lees ik hierin dat straffen ook bestaat in het afsluiten van mensen van de maatschappij, door hen op te sluiten in de bak. Want één van onze beschaafde  ethische principes is ook dat wij als mens niet het recht hebben andere mensen schade toe te brengen. En  ieder professionele medewerker van het instituut detentie weet dat het huidig systeem, detentieschade toebrengt.

De directie van Gent heeft dan ook, na rijp overleg, beslist, de gevangenis in de huidige vorm stop te zetten, en om te bouwen tot een echt zorgcentrum, waar bejegening, scholing/opvoeding, en herstel centraal staan. Alle muren (tralies) worden opengebroken, zoals 40 jaar geleden gebeurde in de psychiatrie. Er zal alleen nog een beveiligd gedeelte blijven voor korte verblijven, om veiligheidsredenen, of bij noodzaak voor het onderzoek (voorhechtenissen) maar dit strikt beperkt in tijd, dossiers zullen niet langer blijven aanslepen dan ‘echt’ nodig.

De nieuwe directeur, zelf afkomstig uit de zorgsector, realiseert hiermee baanbrekend werk, en kan hiermee een eerste belangrijke pluim op zijn hoed steken, en dit ter gelegenheid van zijn driejarig mandaat, waarvan hij weldra de kaarsjes mag uitblazen.