Wat een mooie metaforische zin. Zo werd ik recent welkom geheten door iemand die ik veel te lang gemist heb. ‘M’ zullen we haar noemen. Op een grijs zwaar beladen maandagnamiddag zwaaide mijn deur open…Oh !! geen post ?  Was de verwonderde uitroeping, van iemand die me hoofdzakelijk kende van mijn ‘overvolle’ brievenbussen, allemaal post naar verre verlangens.  Neen ! ik schrijf nu zoveel minder sinds ik regelmatig toegang heb tot de wereld   van de snel vlietende bits en bites . Neen ik druk me verkeerd uit, ik heb minder normale poststukken. Maar ‘M’ wou eigenlijk dat niet zeggen. ‘M’ haar metafoor was persoonlijker, op mij gericht. Ik verklaar me nader. De vraag stelde zich alleen, was het negatief of positief.  Want wat is de druppel op de hete plaat ? Is het, het  verschijnsel van de ‘zinloosheid’, of is het de opluchting van de eerste verandering, de afkoeling, de verfrissing.  Maar ik heb ‘M’ meer den één jaar terug goed gekend, als een eerbaar en goed mens, ik benoemde haar ooit tot ‘chef van de maand’, en toen was ze plots verdwenen, overgeplaatst. Maar net als ze verdween, is ze even onverwacht terug gekomen. ‘M’ heeft een zeer uitgesproken mening over vele dingen, maar tevens een hoog rechtvaardigheidsgevoel.  En zoals we allen weten, wordt dit niet altijd in dank afgenomen. Laat zeggen dat deze spontane uitdrukking aan mij een bijzonder gevoel inhield.. Het liet me dromen van een gevoel van sympathie, van doe zo verder, dus van de positieve expressie van de druppel. De druppel die afkoelt, en die uiteindelijk na zeer vele druppels de plaat totaal zal afkoelen. ‘M’ gaf me het gevoel, dat ik al een tijdje zoek was…waarom doe ik wat ik doe..en het zette me aan het filosoferen, over ‘de anderen’  Wie zijn ze ? Waarom zijn ze wie ze zijn ? en zoveel meer ….

Lees nu op onze ‘url ‘ www.marcdendodo.wordpress.com’ het verhaal ‘DE ANDEREN EN IK’, of ook wel het is tijd om de godsdienst van de liefde te stichten, ofte het verhaal van Marc Den Dodo en zus Leen, deel 1 2 3 4 en 5

J U S T   D O   I T