OPA SPREEKT DEEL 4 : DE CHAMPETTER.

Toen ik kind was, waren er in ons dorp 2 agenten, een politieagent
en een veldwachter. Vandaag de dag zijn er in datzelfde dorp meer
dan 70 mensen in het korps, en ze geraken niet rond met al hun
werk.
Wat is er gaande… natuurlijk is de wereld anders geworden, er wa-
ren amper auto’s  ( alhoewel ), er waren amper burenruzies ( al-
hoewel ), bouwovertredingen ( nooit van gehoord ), overheidsbe-
moeienissen ( wat was dat de overheid ? ).
Wel, de overheid waren wijzelf, we regelden alles onder elkaar.
Nachtlawaai, dat bestond niet, mensen dienden te werken en tijdig
te slapen. Er zaten amper mensen in den bak, en het overgrote
deel waren dan nog landlopers.
Wat is er gaande in onze huidige wereld ? Wie heeft een verklaring ?
Waren wij ongelukkiger dan nu ?
Ik zou het nog niet zo durven stellen !
We speelden met wat gras, modder en een blok hout, en een
” brokke van n’en velo ” was onze droom als kind. Onze vakanties
waren een daguitstap aan zee of de Ardennen. Monaco, Nice,
skieën, nooit van gehoord.
Neen, ik wil de moderne tijd niet afkeuren, maar het moet ons doen
nadenken. Als we dat dan allemaal goed vinden, die mondialisering,
waarom hebben we onze mentaliteit niet gemondialiseerd ?
Waarom regelen we onze zaakjes niet verder onder elkaar als
vroeger.. Waarom kan een Syriër, een Afrikaan ook niet onze buur
zijn, net als vroeger, met wie we lief en leed delen, zonder politie.
Mijn opa zei altijd : in onze tijd was het veel beter. Wat moet ik nu
zeggen ?  Weet je, wij hadden schrik van de champetter.
Was het schrik of respect ?