Ik ben 2,5 jaar in den bak. En vrij veel zag ik het lessen-aanbod voor

gedetineerden. Meestal basispakketten, en dus viel ik nog al eens

uit de boot. Niet voldoende motivatie was de uitleg van de personen

die de intake’s afnamen ( ten minste zo stond het op het officieel

papier ). Maar eigenlijk diende je in mijn geval te lezen, geen nood

aan extra les, door het laag niveau van de lessen.

Maar het hield me vooral bezig dat, in die 2,5 jaar er wel telkens les-

sen Spaans worden aangeboden, maar nog nooit iets rond normen

en waarden, leefregels ( ja, misschien zelfs leefregels in den bak ).

Blijkbaar gaat men er van uit, dat iedereen dit goed kent.. maar in de

praktijk is niets minder waar.

Ik stimuleerde dit via pastoraal werk, maar ook daar geen oren naar..

schrik om te ” autoritair over te komen “.

Wat is er nu verdomd zo erg om een stukje te heropvoeden in den

bak ? Denk je dat het hier overloopt van de goede manieren . Een

goede dag zeggen , doen alle wandelaars in de bergen, maar hier

blijkt dit on-mo-ge-lijk !

Waar zijn we mee bezig ?

Ik voel me beschaamd nog te leven in deze maatschappij. Is herop-

voeden niet juist een taak van het straffen ?

Neen, het is belangrijk te kunnen vloeken in het Spaans.