Oei, wat een moeilijk onderwerp ! En bestaat dit wel ? Wat is iemand

haten ? Het is vast en zeker een emotie, en je zou het ook omzich-

tiger kunnen uitdrukken. Een zekere afkeer hebben, geen sympathie

hebben, geen empathie willen voelen. Ik zeg wel ‘willen’, ttz. niet –

willen.

Maar wie zijn ze ? Wel, het zijn burgers, die hier werken. We noe-

men ze voor het gemak cipiers, de penitentiaire beambten. Alvorens

verder te schrijven, want het moet echt wel van mijn hart : ze vor-

men geen meerderheid. Maar, ze zijn er. De mensen die vinden dat,

we , datgene wat we gedaan hebben om hier te komen, maar niet

hoefden te doen. En het vervolg is,  ja, dan hadden ze zichzelf alle

miserie uitgespaard !

In dat laatste hebben ze gelijk. En eigenlijk ook in het eerste. Maar,

dan blijft de grote vraag, in hoeverre doet iemand vrijwillig wat hij

doet ?  Of doet hij wat hij doet, omdat hij is, wie hij is. Een mens

met gebreken, die misschien zelfs niets met dat  ‘ zijn ‘ te maken

heeft. Wie zegt dat hij niet zo geboren is, wie zegt dat hij mal-chance

heeft gehad, door te leven waar het leven minder kansen gaf.

En zelfs, als hij dan verantwoordelijkheid draagt voor een al of niet

belangrijk stuk, is miserie dan zijn verdiende lot, en zal die miserie

iets bijdragen aan een beter mens ? Zal die miserie iets bijdragen

aan een beter leven voor jou die zo over hen denkt ?

Neen, lieve lezer, ik hoorde dit nog maar een paar keer deze week,

en het trof me diep. Ik begrijp de reactie in het heetst van de strijd,

maar pas daar mee op. Zo dienen we niemands zaak.