De gevangenis is een overheidsinstelling en daar is de vakbond

nog altijd sterk aanwezig, om niet te zeggen dat ze heer en mees-

ter zijn. Ze komen sterk op voor de belangen van hun gesyndi-

ceerden, en het personeel in het algemeen. De verdediging van

het personeel in het algemeen. En terecht, durf ik te zeggen. Als

er van personeel meer geëist wordt dan overeengekomen, meer

en meer, en er zelfs geen gepaste verloning tegenover staat, dan

is het heel belangrijk en goed, dat mensen opkomen, vooral voor

hen die er van uit een bepaalde positie niet altijd in slagen, op te

komen voor zichzelf.

Tot daar niets mis. Maar wat doe je met werkende gedetineerden,

die werken onder toestanden, zo slecht als Bangladesh ? Een

ondermaatse verloning, geen vergoeding bij ziekte, een onder-

maatse hoeveelheid prestaties, indien het om allerlei redenen

niet past, valt er niet te werken enz…

Kortom, wat is de sociale rol van de vakbond in dergelijke momen-

ten, waar mensen alleen maar uitgebuit worden om het patronaat

nog meer te verrijken. Waarom staat dit nooit op de agenda ? Zijn

gedetineerden geen menswaardige werkers ?

Wat we verwijten aan de Pol Pots van de wereld, passen we zelf

toe, en niemand heeft enige reactie. Opnieuw waarom ? We doen

niets af van het vele goede dat de vakbondsmilitant beweegt, maar

soms is het nodig om wat breder te kijken.

Opkomen voor alle werkers zou een goed signaal zijn !