Er zijn meer gevangenen dan renners in België. En er gebeuren

veel meer ‘belangrijke’ dingen binnen de muren, dan in de koers.

En, ondanks, is de koers alle dagen in de media, en de gevange-

nissen amper. Dit, terwijl er levens worden kapot gemaakt, mensen

gemarteld..daar spreekt de media met weinig woorden over.

Hoogst uitzonderlijk komen een aantal zaken in diezelfde media,

en dan nog meestal op een bedenkelijke wijze. Dieper graven, het

ganse systeem aan de kaak stellen, wordt niet gedaan. En als er

dan al eens een goede documentaire is, wordt hij liefst uitgezonden

op een zender met minder kijkers, zoals Canvas bijvoorbeeld.

Als het over de ongelukkigen uit den bak gaat, kunnen bepaalde

zenders hun op sensatie- jagende journalisten wel iets laten zien,

denk maar aan Pro Deo, of Catherine.

Alhoewel het om de ware ‘struggle for life’ gaat, komen gedetineer-

den alleen met sensationele zaken in de media, zoals bijvoorbeeld

de Kasteelmoorden. Mensen smullen van de vette kluiven van leu-

gens en bedrog.

Maar de ware verhalen, de schrijnende situaties, krijgen geen dage-

lijks forum. En ook er zelf voor instaan, wordt aan de gedetineerde

niet toegestaan. Iedereen die het waagde iets op het internet te

brengen, werd al op een of andere wijzen hiervoor gestraft. Waar zit

het verbond van journalistiek met hun ‘ vrijheid van spreken’ ?

We hebben het gemakkelijk over Turkije, Rusland enz.. maar we zien

ons eigen systeem niet onder ogen. Wie breekt een lans, en geeft

deze vergeten groep een forum ?….