Z.C. ROSIE EEN WEEK LATER.

Wat gaat de natuur en de tijd vooruit. Eén week terug bloeide de
eerste roos in Z.C. Rosie, vandaag staat de tuin bijna vol. Rode,
gele, ze zijn niet meer te tellen, net als het aantal dagen dat ik al
rondloop op deze aarde. Vandaag, net 23.415 dagen geleden,
werd ik geboren als een vrij mens. Wat gaat alles vlug.

 

Neen, ik ga niet weemoedig worden, maar de natuur gaat zo ra-
zend snel, dat het bijna niet te volgen is. We staan er allemaal
niet bij stil, ook niet hierbinnen de muren. Ik zag hier al honderden,
ja, zelfs duizenden mensen binnenkomen. Even zoveel miseries.
Telkens opnieuw, ondergaan wat we liefst niet over dromen. Stres-
sen om vlug vooruit te gaan, maar ondertussen gaat ook het leven,
de natuur vooruit.

 

Het enige wat niet vooruit gaat, is de administratieve molen van
justitie. Er zitten hier mensen, 7 / 8 / 10 maanden in voorarrest, die
later vrijuit gaan, of een straf krijgen van 6 maand of zo. Sinds de
aanslagen van 22 maart 2016, is justitie bang geworden.   Alles,
draait rond veiligheid boven alles. Maar wat is er veilig ?  Beseft
men wel wat voor impact dit allemaal niet heeft op jonge mensen,
wiens leven soms helemaal overhoop worden gehaald, om nog niet
te spreken van kapot gemaakt.

 

Er bestaan daar echt andere technieken voor, die trouwens minder
kostelijk zijn, en ook niet zo levensverwoestend, denk maar aan de
elektronische opvolging. Ja maar de besmetting van het onderzoek !
Ook hier een groot vraagteken ? Net alsof telefoon, bezoek, samen-
zitten niet bestaat.
Wat maakt het uit !  Of sneller onderzoeken, meer personeel !