BELT & ROAD INITIATIVE.

The Donald kiest volop voor America First en neigt naar protec-
tionisme en isolationisme. Ook al doen Wall Street en de beurzen
het voorlopig nog goed, zijn de eerste tekenen merkbaar dat het
land moeilijke tijden zal tegemoet gaan.

 

Het Verenigd Koninkrijk koos op basis van leugens voor een brexit.
Nadat in eerste instantie de nefaste gevolgen onder de mat wer-
den geduwd, wordt het ook voor de Britten stilaan duidelijk dat de-
ze keuze nefaste gevolgen zal hebben. Zo waarschuwde op 11 mei
de overheid dat de inflatie groter zal zijn dan de stijging van de lo-
nen, en dat de prijzen van de geïmporteerde goederen drastisch
zullen stijgen.

 

China werkt intussen volop aan zijn Belt & Road-project. Het trekt
honderden miljarden uit om zijn economische belangen te verster-
ken in tal van derde-landen, gelegen langsheen de vroegere zijde-
route. Op die wijze hoopt China zijn groei te bestendigen en zijn
politiek gewicht te consolideren. Het bedrag dat wordt uitgetrokken
bedraagt meer dan 30 keer het bedrag dat Amerika na WO II uit-
trok in het kader van het Marshall-plan. Het is algemeen gekend
dat dit plan niet alleen Europa uit het moeras trok nadat zijn econo-
mie volledig platgebombardeerd was maar tevens Amerika voor
decennia bevestigde als economische grootmacht.

 

Waarom stelt de Europese Unie zijn eigen versie van het Belt &
Road-project niet voor ? Investeringen zorgen voor welstand en
welstand zorgt voor tevredenheid en maakt dat het welvaartssys-
teem kan blijven bestaan.
Er kan op Europees vlak bijvoorbeeld geïnvesteerd worden in
groene investeringen, teneinde de klimaatdoelstellingen van Parijs
2030 te halen. Er kan bijvoorbeeld geïnvesteerd worden in een
nieuwe versie van het TGV-systeem, door de huidige treinen te
vervangen door Maglev-achtig systeem, deels rijdend in tunnels
aan een snelheid van ruim 400 km/uur, als verbinding tussen de
Europese hoofdsteden. Het zou symbolisch zijn voor de Europese
eenheid als eerste lijn de as Parijs – Berlijn aan te leggen. Deze
twee wereldsteden zouden dan binnen een tijdsbestek van max.
3 uur aaneengeklit zijn. Het zou bovendien de Europese technolo-
gie stimuleren. Wat heeft het maanproject allemaal niet teweeg-
gebracht aan positieve uitvindingen . Zou het tevens geen mooie
ode zijn aan 200 jaar treinen ? Het is toch de trein die ervoor zorg-
de dat de tijd universeel werd en de wereld op mekaar werd afge-
stemd, die ervoor zorgde dat dorpen werd ontsloten en die een
ganse economische ontwikkeling tot stand bracht.
Zo zijn nog tal van grensoverschrijdende projecten op te sommen.

 

Dat dergelijke investeringen op Europees gebied dienen te gebeuren
staat buiten kijf. Als Europa 1500 miljard kan spenderen aan onder-
steunen van de banken, kan het ook wel eenzelfde bedrag vinden
om de reële economie te ondersteunen. Gespreid over een periode
van 50 jaar – de gemiddelde levensduur – bedraagt deze investering
per Eu-burger 16 cent per dag. De return on investment is evenwel
enorm.

 

In plaats van grenzen en muren op te trekken zou men beter samen-
werken en de grenzen verleggen. In zijn bejubelde boek ‘In Europa’
citeerde Geert Mak de dichter-journalist Théophile Gauthier die om-
streeks de jaren 1900 jubelend schreef dat ‘ Parijs niet kan bestaan
in de gedaante van het Parijs van vroeger ( dus voor Baron Hauss-
mann ingrijpens). De beschaving baant zich brede wegen te midden
van de duistere doolhof van straatjes, kruispunten en doodlopende
steegjes van de oude stad. Zij velt huizen zoals de pioniers van
Amerika bomen vellen’.
Het positivisme hoorde bij de tijd : vooruitgang en materiële wel-
vaart waren mogelijk. Dezelfde gedachte als in de jaren van de her-
opbouw. Het is dit positivisme dat we terug in ons hart moeten slui-
ten. Laat ons terug dromen hebben.
                                                                    WPM.