Ja, het is meer dan drie maand geleden, dat ik het beloofde. We

zouden een ontleding maken van de persoon, die ik niet nader bij

naam vernoem. Maar wel omschreef ik, in mijn titel ‘ Blonde stoot

gestript’, begin dit jaar. We zouden haar ontvellen als een ui, tot en

met de tranen toe.

Maar het heeft maanden geduurd, alvorens betrokkene wenste in

te gaan op onze uitnodiging, om op onze sofa plaats te nemen.

Omringd door foto materiaal van Socrates, Plato, Aristoteles en

Sigmund Freud, probeerde ik eerst om betrokkene zich op haar

gemak te laten voelen. Dit was geen sinecure, de spanning was te

snijden. Je voelde duidelijk dat betrokkene gestuurd was, in op-

dracht van, om zich te laten bijstaan.

Ik probeerde van alles, riep alle groten erbij, de oude Grieken, de

Behavionisten, Maslow, maar het ontvellen lukte maar niet. Ik

drong niet door tot de kern. Patiënte vertelde me dat ze het zo

moeilijk had om sympathie uit te stralen, en dit haar erg hinderde

in haar dagdagelijkse beroepsactiviteiten. Weliswaar lukte dit ten

opzichte van bepaalde personen wel. Ik kon niet anders dan te

belanden bij prof. Dick Swaab, die me uitlegde dat het vermoede-

lijk om een ontwikkelingsprobleem ging van de grijze-hersenzone,

meer in het bijzonder, de prefrontale cortex, die instaat voor het

empathisch gedrag van de mens.

Er was dus weinig hoop op herstel, maar ik adviseerde een neuro-

bioloog te raadplegen, om de oorzaak van dit fenomeen op te

sporen, en dit om de evolutie te kunnen volgen, en zo erger te

voorkomen. Straf was wel, dat dit in bepaalde gevallen, echter

wel lukte. Zou het dan toch een opvoedingsprobleem zijn ? Nu ja,

we wachten eerst de scans af, en houden u op de hoogte.