Vorige week werd ik geopereerd in een privaat ziekenhuis, het A.Z.

St. Lucas. Welke overtreffende woorden kan ik meer gebruiken

dan, ‘ vriendelijkheid, gedienstigheid, zorgzaamheid’. Ik stond ge-

woon perplex van de ‘service’ van alles en iedereen. Het was ge-

woon af.

En dan vergelijk ik dit met hier, ja het detentiesysteem, een regel-

rechte ramp. Gewoonweg omdat men van de verkeerde opties

vertrekt, maar ook omdat het een verstarde, ouderwetse organisa-

tie is, die niet wil luisteren, dat het anders kan, en eigenlijk wel zou

moeten. Want het huidig resultaat is bar slecht. Dik drie jaar bracht

ik door in een wereld, die zichzelf niet graag ziet, en dan plots

kwam ik terug in contact met een wereld vol zorg, zoals het hoort.

Ik sta nog paf, en kan dit bijna niet voor mogelijk houden. Het

enorme verschil. Natuurlijk draait in justitie (detentiebeheer) alles

rond veiligheid, en so what ? Maar moet dit thema wel het hoofd-

agendapunt zijn ? Zou ‘ een goede zorg ‘, de poorten naar meer

veiligheid niet makkelijker openen ?

Neen, ik kan alleen maar zeggen, mr. Geens en trawanten, een

heel grote buis. U hebt geluk dat de media geen oog heeft voor

criminelen als mensen, maar wel voor criminelen als basis voor

hun ramptoerisme-cijfers op te krikken.