Het is zondag vandaag, grote dag, zo niet de grootste voor de

koersliefhebbers. Ik ben al vroeg wakker gemaakt, en beluister nu

‘Alpenmuziek’. Dan waan ik me op skivakantie in Oostenrijk. Je

weet wel, de trekzak, de alpenhoorn.. wat een nostalgie. En dan

niet te vergeten : de billenkletsers. Het doet me denken aan hier.

Op je billen klets je, als je plezier beleeft. Echter, de galgenhumor

die ik hier dagdagelijks meemaak, doen me echt billenkletsen.

Kun je het je voorstellen ? Zondagmorgen 7 uur, en den Marc, al

billenkletsend op alpenmuziek in de cel, in einen lederhosen. Je

moet meer bewegen,zei den docteur. Maar ik doe niet anders.

Mijn dijspieren, mijn lachspieren, ze doen er pijn van. Maar Marc,

wat doet het lijdensverhaal, als derde deel in uw titel hierbij ?

Wel, het is vandaag Palmzondag, de grote intrede van Christus

in Jeruzalem, gezeten op een ezel. Een en al nederigheid dus.

Waar zitten we hier met onze nederigheid, maar vooral wat moet

komen, de week van het lijdensverhaal van Jezus.

Een week vol passie en emotie. Iets wat wij hier ook allemaal

beleven. Ons lijdensverhaal binnen deze muren. Absurdistan, noe-

men ze dat onderontwikkeld land, ergens ginderachter. Nu, je

moet het niet ginderachter gaan zoeken. Kom mij bezoeken, en

ik vertel je het ganse ‘ Relaas ‘ in frisse lentegeuren en kleuren.