Ik kan er een boek over schrijven, dat niemand zal lezen. Maar on-

danks, probeer ik jullie iets leesbaars te presenteren. Waarom zijn

we allemaal zo scherp in onze dagdagelijkse bewoordingen en

uitlatingen ? Niets of niemand is goed genoeg. t’Is allemaal de

schuld van de anderen. En ja hoor !  Ik heb daar ook al serieus aan

meegedaan. Ik heb al één en ander geschreven over de poort naar

de hel. Maar wat is er anders ?

Jawel, er is iets anders, ik heb mensen gekwetst, door hen te wijzen

op hun tekortkomingen, waar ze eigenlijk zelf niets kunnen aan doen.

Ofwel zijn ze zo ( geboorte/opvoeding) ofwel worden ze het zo op-

gedragen ( het systeem), ze hebben geen keuze.

Dus eigenlijk zijn mijn waarheden, niet echt waarheden, want het

gaat om ‘onbewuste fouten’. Dus het zou kunnen beschouwd worden

als een soort fake nieuws.

Ik wil dit anders. Ik wil naar een verslaggeving die echt ‘echt’ is. En

de reden gaan opzoeken, waarom de mensen hier doen wat ze doen.

Henzelf confronteren om na te denken, en mogelijks te reageren.

Hen het gevoel geven, wat we doen, omdat we het moeten doen, is

eigenlijk fout, en niet menswaardig ! Kan ik dat dan wel met mezelf

verzoenen ? Ik zou het met een groot woord kunnen benoemen.

Een ethisch reveil. Maar ik beloof te pogen dit eerst met mezelf te

doen, wat mij allerbelangrijkst lijkt.

Dank aan hen die me hierop wezen !