Het jaar is amper gestart, en er zijn ook grote werken begonnen.

Eindelijk heeft men de nodige budgetten gevonden om iets te ver-

anderen.

Mr. Stas had het me min of meer beloofd, voor eind 2016, zouden

de 12 jaar lang beloofde wasmachines geïnstalleerd worden, om

ons mannen, de kans te geven, eindelijk de 12 jaar oude bestaande

wet in verband met het dragen van onze eigen kledij, toe te passen.

Mr. Stas weg, weg onze droom dacht ik, tot gisteren.. Nu, we zijn

pas begin 2017, dus niet geklaagd. Maar wat blijkt… Ik, en velen

anderen met mij, vergisten zich, het ging niet over de broodnodige

wasinstallaties, maar om een remodling van de sportzaal.

Had ik het niet gedacht, dat brood en spelen in onze maatschappij

veel belangrijker waren dan eigenwaarde.

Jawel, sport en bewegen in het algemeen is belangrijk, maar werken

aan zichzelf, dat stukje normalisatie, vindt niemand belangrijk genoeg.

En dan bestaat er hier intern een gedetineerden overleg die trouwens

al drie jaar en meer illegaal functioneren, en nog erger, heel recent

werd ik zelfs financieel benadeeld door dit comité, dat bestaat uit

gedetineerden.

Bestolen, zoals men het zo mooi zou omschrijven.

Het is van je collega’s, dat je het moet hebben.

En dat in een huis van Justitie !