Driehonderdzestig titels schreef ik 2016. En, ik moet toegeven,

meestal met een negatieve ondertoon. Ik wou dit niet herhalen in

2017. Neen, ik wil, en zal beter doen.

Ik begon ook vrij goed, met eerder een positieve toon, dan met al

dat negatief geweld. Maar het is toch zo moeilijk vol te houden.

Je weet wel, Kerst- en Nieuwjaarsperiode, we lopen allemaal over

van al die mooie beloftes, een brede glimlach.

En je zal het nu eens zien ! 2017, dat wordt het jaar ! Ja, het jaar

van wat ? De eerste lichtprikkels komen in de lucht. Inderdaad,

ik heb het ook al gezien , ‘s avonds, en ‘s morgens, de dagen zijn

niet meer zo somber lang. Het is pril, maar je kan het voelen, als

je opmerkzaam bent.

Tja, ik ben net zo opmerkzaam in mijn omgeving, en wat stel ik

vast ? Niets is anders. Het systeem draait argeloos verder, wat

goed is blijft meestal goed, wat slecht draait, draait ook verder

slecht. Wat zijn we met z’n allen eigenlijk waard.. Vele beloftes die

vervagen tot vervlogen woorden in de wind.

Opnieuw diezelfde ingrijpende frustraties, opnieuw al die kleine

zogezegd belangrijke dingen die mislopen. Opnieuw die dagen

zonder ‘goeie morgen’.

Waar haal je dan je energie vandaan om positief te blijven, om

alles door een roze bril te zien ?

Ik wil nu vooral niet negatief afsluiten, en een oproep doen aan

ons allen die positief zijn, blijf volhouden, ga verder, soms tegen

beter weten in. Je beseft niet genoeg wat jouw positieve vibes voor

ons betekenen.

Al krijg je er geen euro meer voor, al krijg je zelfs geen welgemeen-

de ‘dank u wel’, er zijn hier echt wel veel mensen die zo blij zijn,

dat u een stukje geluk brengt in hun leven, en die dankbaar zijn.

Niet opgeven, en vooral blijven verder stralen. Wie kan er weer-

staan aan de zon, en haar deugddoende prikkels ?

Met hoop, heel veel hoop.