1001 producten staan er op onze bestel-kantine lijst. Uren, dagen,

weken werk kruipen daar in, van iedereen, directie, personeel, ge-

detineerden, administratie… Is dit echt wel nodig ?

Er wordt door de gedetineerde steeds meer en meer luxe-producten

gevraagd, en toegevoegd aan het normale leef circuit binnen de muren.

Het vakbondsfront der gedetineerden, verliest 90 % van zijn tijd aan

praten over aanpassingen allerlei.

Wat is dan heropvoeden ? Re-socialisatie ?

Moet men niet eerst eens leren tevreden te zijn met wat men aangebo –

den krijgt ?

Is al de rest geen onwenselijke luxe, en zelfs slecht voor de gezondheid ?

Ik herinner mij mijn college tijd, en zelfs het leger. We aten wat de pot

schaft. En hier, in den bak, is het een prinsenleven op dat vlak.

Is dit echt wat we nodig hebben, of een zoethoudertje ? Och, arme geesten.

Het is ondertussen zo dat veel meer tijd en energie gestoken wordt in iets

zo pietluttig, dat mooie energie verloren gaat, energie die zo belangrijk is

in het bejegenen van de mensen, en zoveel meer resultaat zou geven.

Bij ons is er zelfs hiervoor een aparte Directeur, die grotendeels haar

capaciteiten daarvoor opoffert… Zo we ons minimaal beperken tot wat

basisproducten, zouden we met gemak 50 % tijd besparen. En wat kunnen

we daar niet mee doen… Meer sociale contacten, minder gestresseerd wer-

ken, minder conflicten.

WEG  MET  AL  DIE  ONNODIGE  LUXE  !

WE  DOEN  HET  TOCH  NIET  VOOR  HET  GELD  ?