Het is niet om mee te lachen, maar er zijn stemmen, en niet weinigen, die opgaan

om de doodstraf terug in te voeren. Ditmaal komt het niet uit het publiek, want dat

zou pas echt een schande zijn voor een beschaafd land. Neen, het komt van de

gevangenen zelf.. Ik spreek dan vooral over lang gestraften, mensen die totaal

uitzichtloos tussen de muren verblijven. De behandelwijze is dermate dat er meestal

geen menswaardig leven meer overblijft.

Niets of niemand meer zijn, niet voor vrienden, familie, kennissen..

Celnummer zoveel, en daar stopt het mee.

Geen enkele menselijke waardigheid blijft over, geen enkel gebruik van je kennis,

je capaciteiten. Integendeel, eerder beschimpt worden.

Wie wil er zo verder leven..  dat is geen leven.

Soms zou de korte pijn veel eenvoudiger zijn.