Wat als computers vaststellen dat de aarde beter af zou zijn zonder mensen :
Bitte Neutralisieren.
Een verhaal over artificiële intelligentie.
DEEL 1 : Geschiedenis.
Toen in ’69 de eerste mensen op de maan stapten, was mijn opa 79, en sprak hij :
” Maar jongen, dat is allemaal film ( TV ), dat bestaat niet “.
Deze morgen spraken de jonge gasten in de douche me aan met opa.. en ik
reageerde erop met mijn verhaal over artificiële intelligentie. Het werd even stil, en
hun antwoord was: ” dit is science fiction , cinema.”
De wereld op zijn kop dus … Opa.. Opa.
Maar nee hoor, opa heeft nu echt gelijk. Het is geen cinema, het is realiteit.
Toen ik 50 jaar terug nadacht over de toekomst, kon ik niet geloven dat wat nu
gebeurde ( de eerste stap op de maan ) nog zou kunnen overtroffen worden. Ik las
wel Jules Verne & Co, en was een believer.. maar over nanotechnologie durfde ik
niet dromen, ook niet over open-hart operaties uitvoeren via computer aan de
andere kant van de wereld.
In ’69 weende ik van geluk nu te mogen leven, in de tijd dat alles zou kunnen, hoe
beperkt dit toen ook was. Mijn verwachtingen waren niet groter.
Nu ween ik, omdat ik binnen 50 jaar niet meer zal leven, omdat er nog zoveel te
beleven valt. Er staat nog zoveel te verwachten, en altijd maar sneller en sneller.
Waarom mag ik dit niet meemaken ? Of wil ik het wel meemaken ?