Wat er ook zo mooi is aan koersen, is de lokale inzet. Wielrennen is, naast sport, voornamelijk ook een toeristisch gebeuren. Een promotie van de stad, dorp of streek waar men door trekt. De inventiviteit van de lokale bevolking is dan ook zeer hoog.
In de Giro ( Italië ) kleuren bepaalde straten, soms zelfs ganse dorpen, roze. In de Tour proberen lokale verenigingen de meest originele ideeën uit te werken, met balen stro. Gisteren zag ik zelfs een kloppend hart, gevormd door bewegende echte mensen. Dit allemaal in een drang om hun dorp in de kijker te zetten.

De Tour is meer dan een meute profrenners die voorbij trekt, het is een totaal spektakel, en ik kan er best van genieten. Zo met de helikopter boven een kerktorentje scheren, een meer, een bergtop, een pas, een Mont-St.-Michel.  Het is een totaal gebeuren, één groot feest, en daar kunnen we zo maar in opgenomen worden.