Is er wel gezondheidszorg in de gevangenis ? Ja wel, een dienst is er vast en zeker. Maar andermaal, georganiseerd op een archaïsche wijze. Ik kan hier een hoop bemerkingen, tekortkomingen, organisatie ( of non-organisatie ) aanhalen, maar ik kan dit niet aandoen aan de personen (mensen, dokters, verpleegsters) die er voor instaan. Ze proberen te geven wat ze kunnen. Ik haal één iets aan, opdat je maar eventjes zou aanvoelen hoe het werkt. Om psychische redenen heb ik hulp nodig, en ja, ik krijg de psychiater toegewezen..  Na 2/3 maand word ik geroepen.. en iedereen kan zich zo wel voorstellen: een uur lang op de sofa bij de psychiater om alle stress weg te blazen… ‘kom binnen, en Mr… (De Munck is mijn antwoord ), heb jij pillen nodig…eh.. ja.. kijk Mr. De Munck, ik heb maar 3 minuten voor U, moet je pillen hebben ??… neen dokter, ik heb hulp nodig… De psychiater : ja, meer dan pillen heb ik niet, salut !  En dan terug 2/3 maanden wachten om opnieuw hetzelfde verhaal te horen.. Hoe noem jij dat ? Zorg ? Ik zie af onder een hoge bloeddruk ( 19 en meer ), het is vandaag al meer dan 20 dagen geleden dat hij nog eens gecontroleerd werd.  Ja, ik kon al begraven zijn door een C.V.A. (hersenbloeding ). But who cares…  Wat ik “zorg” noem, dat is aandacht voor de totale persoon. Maar nogmaals, het gaat niet over de mens achter de zorgverlener, maar wel over het systeem. Ik heb het bijzonder genoegen een prachtdokter (omni-practicus) te hebben als mens, maar als ik hem aanspreek, zeggen zijn ogen alles… Hij zegt het zo mooi : ” Mr. Marnic, luister goed, ik zou wel willen, maar ik heb de middelen niet. Ik heb geen macht. Hippocrates draait zich elke dag 100 maal om in zijn graf.. Och, laat ze maar creperen die zakken in hun cel, ze verdienen niet beter..
Shame on you, Belgische Staat.