Allerbeste briefschrijfster Giulia,

Dit is een openbaring op het internet om je te bedanken. Ik bewonder je inzet voor het leven, jouw positieve energie. Het is bewonderingswaardig hoe jij de tijd en energie kunt opbrengen om gevangenen te ondersteunen in hun “moeilijke dagen” terwijl je eigen situatie veel erger is. Echt waar, hoed af! Woorden zijn ongepast. Alleen stilte, respect en stilstaan bij al dat bewonderenswaardige voldoen. Hoe je energie blijft geven ook al heb je er zelf niet veel over. Dank is hier op zijn plaats. Tonnen dank.. minder is niet passend.

Een gelukkige gevangene 

Er zijn heel wat mensen die een deeltje van hun tijd “opofferen” om te schrijven met gevangenen. Wij willen hen van ganser harte bedanken voor alle tijd en energie die ze hiervoor opbrengen. Het is ongelooflijk wat ze hiermee te weeg brengen. De gevangenen hebben op die manier een warm contact met de buitenwereld, kunnen hun verhaal vertellen, leren mensen kennen,.. Er ontstaat een  nieuwe band die betekenis geeft aan de vele lege lange dagen. Bedankt allemaal om te schrijven, te lezen én er te zijn voor ons!

De redactie

Vandaag, zondag 15 november is De Dag van de gevangen schrijver.
In BOZAR in Brussel organiseert PEN Vlaanderen twee activiteiten waarmee ze de aandacht vestigen op ontelbare schrijvers, journalisten en bloggers die gevangen zitten of bedreigd worden, omdat ze gebruik maakten van het recht op vrije meningsuiting. Er is o.a. een voorleesactie met een twintigtal schrijvers. De deelnemende Nederlandstalige schrijvers zijn Annelies Verbeke, Jeroen Theunissen, Saskia De Coster, Maarten Inghels en Fikry El Azzouzi. De Franstalige deelnemers zijn Caroline Lamarche, Kenan Görgün, Rose-Marie François, Mariane Slusny en Huguette de Broqueville. Gevluchte schrijvers die in België wonen, zullen ook participeren: Abduallah Maksour (Syrië), Alhadi Agabeldour (Soedan), Majid Matrood (Irak), Hazim Kamaledin (Irak), Zuher Aljobory (Irak), Nisma Alaklouk (Palestina) en Adnan Adil (Irak).

Meer informatie vind je via deze link: http://penvlaanderen.be/15112015-de-dag-van-de-gevangen-schrijver/

Het voorspelde is helaas gebeurd. Het is onmenselijk, de barbaarse afslachting in Parijs. Ik ben echt van mijn melk… weet niet hoe te reageren.. Ik denk maar aan enkele trefwoorden: “Allah, God, liefde, help ons nu!”

De redactie 

 Bron: Visie, Regio Gent, 13/11/15, pag 3

 

Beste lezers,

De laatste maand zijn we even minder online geweest door allerlei omstandigheden. De redactie bleef heel veel schrijven maar er waren wat hindernissen om alles online te krijgen zoals ondermeer pijnlijke peesontstekingen die het intypen bemoeilijkten 😦   Maar we brengen u graag de komende weken weer iets meer informatie. Interessante artikels die we zelf vonden en meer nieuws vanachter de muren. We hopen dat u de tijd vindt om af en toe iets te lezen, ons een briefje te schrijven met uw reacties.

In bijlage enkele interessante artikels uit het tijdschrift Het Humanistisch Verbond. Wij kunnen er weinig aan toevoegen… Heb je reacties? Bezorg ze ons!

Groeten,
De redactie

Natuurlijk is er veel goed in de bak. Als je de bak als een veilig bewaarpunt bekijkt voor criminelen gaat het schitterend. Tot en met vandaag, 15 oktober 2015, ontsnapte er geen enkele gedetineerde in 2015. Hiermee werd een historisch record gebroken. Een duidelijk bewijs dat onze gevangenissen superveilig zijn. 100 op 100. Dat haal je nergens op school. En dan een bed, warmte en een dak boven je hoofd. Je hebt het allemaal, zonder dat je er ook maar één inspanning moet voor doen. En eten, deze middag at ik kroketten, steak au poivre, sla en tomaten met hierbij een overheerlijke, goed gekruide (perfect) romige tomatensoep. Om je vingers bij af te likken. En plus, er worden zelfs betalende lessen gegeven? Ja, je word betaald om lessen te volgen. En die die wil, kan zelfs werken aan 0,90 euro per uur. In Bangladesh, Pakistan, India zouden ze blij zijn.

Héwel meneer De redactie, waar klaag jij over? Is het niet goed genoeg? Er zijn er velen buiten die met heel wat minder content moeten zijn.

Inderdaad, als je spreekt over de hotelfunctie van het gevangeniswezen, is het een vijfsterren. Persoonlijk kan ik leven op water en brood, op mijn leeftijd hoeft geen wii, televisie of andere verwennerij niet meer.

Zwijg dan, zeggen ze en stop met zagen.

Vermoedelijk snappen ze het echt niet, willen ze geen empathie opbrengen of zien waar andere menselijke noden liggen zoals waardering en menselijke benadering. Ze zien en voelen het niet. De tergende pijn van het nutteloos zijn.

De redactie