Zolang je kan en mag dromen, is er niets mis. Wat ook je situatie is, dromen is fundamenteel om te overleven. Maar dromen is ook de uitdrukking van vele onderliggende reacties die er plaats vinden in je bovenkamer.

Ik werd recentelijk overgeplaatst naar “het 9^de” (‘sectie’ in legertermen) in de gevangenis van Gent. Beter gekend als de afdeling waar zich hoofdzakelijk geïnterneerden bevinden. Mensen die hier dus niet echt op hun plaats zitten maar beter kunnen geholpen worden in een psychiatrisch ziekenhuis.  Ik ben hier ook niet op mijn plaats. Inderdaad. Door mijn 65+ leeftijd en gezien de delicten die ik pleegde, ben ik naar menselijke normen niet op mijn plaats in de psychiatrische afdeling van een gevangenis.  Samen met vele andere geïnterneerden, is het 9^de  nog steeds niet de plaats waar wij ons in onze situatie zouden moeten bevinden (cfr. Prof. De Wachter – die we trouwens al redactie zeer hoog inschatten).

Nu, correcte plaats of niet, niemand op onze afdeling wordt het dromen verboden. Mijn buur zit hier na het ontwerpen van de blauwdrukken voor het nieuwe TAX-shiftplan van de regering (je zou voor minder). Ook Adolf is aanwezig, en Silvio, je weet wel, de eigenaar van de voetbalclub Milaan. En nu recentelijk hebben ze ook de nieuwe directeur van de Nieuwe Wandeling erbij. U ziet: allemaal samen een groepje wereldverbeteraars. Ik heb het al dikwijls gezegd: Michell Louwagie is the right man on the right place voor de aankopen van de Gantoise. Het rendement is enorm positief. Er staat wat te gebeuren in Gent. Onze blog heeft de primeur van een persoonlijk interview met de nieuwe directeur van de Rijksgevangenis Gent.

Beste, u bent een man, dé nieuwe directeur, maar spijtig genoeg regeert u niet alleen in ‘dit paleis der koningen’.

Ja inderdaad, dat klopt. Maar ik vind het een ganse eer om naast een eminent figuur als de heer Stas mee te helpen om van ‘deze bak’ de mooiste, de beste, de numero uno te maken.

Stel dat je wel alleen zou kunnen beslissen over alles, wat zouden dan uw grote veranderingen zijn?

Naast de gedetineerden gaat mijn grootste zorg uit naar het personeel. Personeel dat onder huidige 3 x 2 norm het heel zwaar te verduren krijgt. Mijn eerste zorg zou zijn alle personeelsleden één graad te verhogen in hun rang waardoor ze niet alleen meer macht uitstralen maar ook, en allerbelangrijkst, meer loon ontvangen. Als modern manager ben ik ervan overtuigd dat alleen goed betaald, degelijk gemotiveerd én kwalitatief ondersteund personeel tot positieve resultaten leidt. Alleen dit kan ervoor zorgen dat onze bezettingsgraad van 135% verder kan stijgen. Mijn doel is heel duidelijk: 150% bezetting binnen de 2 jaar. Onze statistieken zullen Brussel omver blazen. Met 2/3 van het nodige personeel presteren voor 3/3! Doe het ons maar na! En dat allemaal op een relatief ‘eenvoudige’ wijze.

Mijnheer de directeur, zit er ook iets van verandering in voor de gedetineerden?

Natuurlijk! Voortaan wil ik aan ieder persoon die hier vertrekt een soort welkomstpakket geven. Om hen duidelijk te maken dat ze steeds opnieuw welkom zijn in de Gevangenis van Gent, hun moederbasis* (*basis is de legerterm voor heimat). Ten tweede zal alles voortaan halal worden. Zowel wat het eten in de kantine betreft als heel wat andere zaken. Dit zal heel wat nodeloze lange discussies vermijden in de toekomst. En verder… Natuurlijk zijn er nog een hele resem aanpassingen van de regels maar u zal wellicht begrijpen dat ik de meeste eerst wil bespreken met het directiecomité. Wij beslissen alles samen in overleg en met unanimiteit. Wat natuurlijk geen evidentie is. Maar er zijn voorbeelden in andere gevangenissen die voor ons inspirerend werken. Wij gaan er samen voor om van de Gentse Gevangenis dé numero uno te maken in Vlaanderen ! 
En toen kwam het varkentje met de snuit en was het verhaaltje uit. 😉