Nieuwe Wandeling en Gentse Feesten

Een beetje laat zal je vast en zeker opmerken maar het stof van de Gentse feesten anno 2015 is nu pas volledig gaan liggen. Alles is afgerond, IVAGO heeft alles netjes opgeruimd en de eerste evaluaties hebben plaats gevonden. De vakantie loopt op zijn einde en het nieuwe school/werkjaar is alweer in aantocht. De Gentse feesten 2015 zijn officieel voorbij. De zomer 2015 bijna.

Niets is minder waar binnen de muren van de Nieuwe Wandeling. Niet alleen werden onder toestemming van de directie heel wat activiteiten georganiseerd, gaande van sport en spel tot muziek en cultuur, er werd ook een grootse barbecue georganiseerd. Dit alles zorgt ervoor dat iedereen in de Nieuwe Wandeling er  mooie herinneringen aan over houdt. Herinneringen die we liefst zo veel mogelijk willen blijven koesteren. Vooral vanwege de schrik dat er nu weer een lange, donkere kilte volgt.

Eén zaak zal echter blijven: de drie Gentse torens die in het centrum heel hoog boven de rest van de stad uitsteken. Met de intredende donkere herfst- en winterdagen zullen ze weer prachtig verlicht zijn. Ze waren ook feeëriek tijdens de talrijke vuurwerken van de Gentse Feesten. Een onvervangbaar fenomeen voor veel gedetineerden die het vanuit hun cel konden aanschouwen. De verbintenis met de buitenwereld via licht. Voor mij was het ook iets heel speciaals. Zo’n 45 jaar geleden verbleef ik in Gent als student en bekeek ik ook het mooie vuurwerk. Vaak vanuit een liggende positie, langs één of andere lei, door een kortstondige beneveling door gerstenat. Mijn ganse Gentse geschiedenis kwam nu opnieuw boven want ook toen al waren er Gentse feesten (met St. Jacobs en Walter De Buck). Nu, vele Mia’s van Luc De Vos later, verblijf ik terug aan de voet van het Gentse feestgewoel. Maar dit keer zonder gerstenat. Mijn brein gaat steeds maar door, al mijn herinneringen komen stuk voor stuk weer naar boven. Ik heb soms het gevoel ‘een echte student blijft eeuwig student’… Al treedt die heimwee misschien ook op ten gevolge van detentieschade.. De dagen in gevangenschap zijn lang. En eenzaam. Je wil zo graag contact maken. Een verbinding aangaan met anderen. Maar het blijkt zo moeilijk te zijn. Je bent hier vooral alleen. De tijd gaat heel traag voorbij. De dagen duren lang. De nachten nog langer. Die ervaring heb je als feestende Gentenaar natuurlijk niet 🙂

In ieder geval, de feesten van 2015 zitten erop maar de Gentse Torens en de bedrijvigheid eronder blijven eeuwig bestaan. Ik wens iedereen een goede start van het nieuwe school- en/of werkjaar!

Marnic