Financiële schaarste: bekend probleem in de gevangenissen 

ENKELE BERICHTEN UIT DE GEVANGENIS VAN VORST.

Volgens officiële cijfers werken in de Belgische gevangenissen 3.665 van de 11.100 gedetineerden. Omgerekend verdient een gedetineerde maandelijks zo’n 163€. De vermelde bedragen zijn dus een absoluut maximum. In de eigen werkplaatsen, waar celdeuren en gevangeniskledij worden gemaakt, kan dat 219€ worden (loon voor werkers is vorig jaar in Brussel tijdelijk opgetrokken naar 1€ per uur, om dit jaar weer te zakken naar 0,80€ per uur. Wegens besparingen, zo werd aangekondigd op een bericht aan de muur. Er werd bij vermeld dat dat nog altijd boven het wettelijke minimum van 0,63€ per uur is. Wie niet kan werken of geen werk heeft, en geen geld krijgt van familie of van buitenaf, kan maximaal 20€ krijgen. De waren in de kantine zijn 50 à 150% duurder dan in de winkel buiten de nor. Om een idee te geven: tabak kost 2,80€ voor 30 gr tot 15,05 voor 170 gr. Voor 500 gram koffie ‘365’ wordt 4,35€ gerekend. Een deodorant stick kost 3,84€. Chorizo 3€, een appelflap 1,87€. De rekening is snel gemaakt. Wie niemand kent buiten de gevangenis of in de buurt, leeft in grote ontbering. En heel veel gedetineerden hebben natuurlijk geen familie die vlakbij woont. Eén instantie (Bond Zonder Naam) stelt één keer per jaar een pakket samen voor Kerst en Nieuwjaar. Er wordt dan ook een iets betere maaltijd geserveerd.

Omgerekend verdient een gedetineerde maandelijks zo’n 163 €. 

Look is lekker, maar zonder een pan of een kookplaat zijn de kookvariaties snel uitgeput. Hetzelfde geldt voor de conservenblikken die niet echt opgewarmd raken – gevangenen behelpen zich met de plaat van de percolator, maar het eten blijft lauw. Let wel: dat geldt niet in alle gevangenissen. Dutroux beschikt in zijn cel in Nijvel over een elektrische kookplaat.

Dan is er nog de gezondheidszorg. In de gevangenisinstelling van Vorst heeft er één dokter per vleugel permanentie. Dat betekent dat die per vleugel 120 à 150 gedetineerden moet bedienen. Rotte tanden worden verzorgd met pijnstillers (er is geen ander tandartsenmateriaal), een oogarts is er niet, specialistische diensten kunnen enkel op aanvraag.

In de psychiatrische annex is een psychiater van het welzijnsteam beschikbaar, maar de medisch psychiater komt maar om de veertien dagen langs. Er is een medische dienst, maar er zijn 150 psychiatrisch gedetineerden, en dus is het behelpen met massaal veel geneesmiddelen. Van enige vorm van groeps- of individuele therapie is geen sprake.

Pieter