Mijn dagen waren uitgeteld en onder het mom “voor mijn eigen veiligheid” en voor het algemeen veiligheidsgevoel, viel er een unanieme directiebeslissing om mij over te plaatsen naar Gent. Eerlijk gezegd zag ik daar het veiligheidsaspect niet van in behalve,..en wacht even, het komt zo!

Mijn eerste periode gevangenschap was ik al in Gent en mijn ervaring was vrij positief, er was meer openheid dan in Beveren. Waar je in Beveren 6 zware metalen deuren moest om naar het bezoek te gaan, zijn er dat in Gent amper 2 en zo zijn er nog voorbeelden. Ook het regime daar is er niet één van extra beveiliging, het is correct. Mijn besluit was dus dat de beslissing niet is gevallen op basis van veiligheid, dit was maar het doekje voor het bloeden,maar wel om het monddood maken van ” de luis in de pels”.

Jammer is het voor zo een moderne instelling met allerlei moderne snufjes aan technologie dat communicatie het zwakke broertje is.

Als het schip 7 kapiteins heeft en nog eens 8 luitenants, met elk zijn eigen mening over de koers die moet gevaren worden,waar denk je dan dat het schip zal aankomen? Nergens, het blijft rondjes varen. Het personeel en de gedetineerden zijn daar de dupe van, zij zijn de speelbal op het veld van de kapiteins

En dan,… een zware crimineel moet je veilig wegbrengen, je weet maar nooit dat hij poogt te ontsnappen om te voet terug naar de PI Beveren te gaan. Zo gezegd zo gedaan, ik werd met het busje van Beveren afgevoerd naar Gent, handboeien aan, in een hondenren van metaal en begeleid door 3 penitentiaire beambten en één chauffeur. Allemaal om 1 man, geboeid en opgesloten in een kooi te beletten om te ontsnappen. We hebben tijdens de rit wel gelachen.

Het panopticum idee werd hier al een tijd geleden afgevoerd door een directeur en tussen het centrum en de vleugels heerst een gezellige drukte van een stroom mensen. Nergens stress, niemand die roept enkel nu en dan het geluid van een telefoon. Wat me opviel in alle drukte was dat het er toch gemoedelijk aan toe ging. Ik had misschien geluk maar Tim die het onthaal voor me deed was uitermate hoffelijk. Wat goed is, is goed.

En zo waren we opnieuw gestart, fase drie in mijn detentie carrière. Categorie gevaarlijk, duidelijk meegegeven vanuit Beveren.