Nieuwe wasmachines, nieuwe kleren.. een nieuwe keuken. Een

goede medische zorg. Voldoende ontspanning. Voldoende wande-

ling. Voldoende mensen. Voldoende kuisproducten. Voldoende op-

leiding. Vers eten. En nog zoveel meer. Teveel om op te sommen.

Wat denk je als je dat allemaal samen brengt ? Wat krijg je dan ?

Ja, gezaag, veel gezaag. En er kan maar één man iets aan doen.

De minister. Hij beheert de budgetten. Dus neen, de minister ziet

ons niet graag !

Alle dagen gooit de minister van landsverdediging, tientallen euro’s

op de arme hoofden van Afghanen en Syriërs, via bommen. Maar

voor deftig eten in de gevangenissen is geen geld. Wat verdienen

die Syriërs meer dan ons ? Daarenboven is het werk daar nog niet

eens menselijk, terwijl het hier deel uitmaakt van een ‘normalise-

ringsprincipe’, dat in de wet staat ingeschreven.

Arme minister !