Ja, ik geraak er meer en meer van overtuigd, dat wat ik doe met

mijn Port to Hello en Marc Dendodo verhaal, zin heeft. Dat het op

de juiste manier gebeurt, kunnen we over discussiëren, maar het

is belangrijk dat er open en bloot gecommuniceerd wordt over hoe

de dingen lopen, binnen de muren van onze detentiehuizen. Dat

ik daar zelf het slachtoffer van ben is niet normaal. Zeker gezien

het feit waarop ik het verhaal breng.

Dit pleit niet voor diegenen die bestraffend optreden. En nu, ga ik

weer over de schreve ! Marc, waarom altijd die ‘verwijten’ ? Waar-

om mensen aanpakken op hun zwakheden ? Waarom al dat pro-

voceren ? Dit staat haaks op je eigen ‘ Marc Dendodo’ verhaal. Zie

een ander zo graag als jezelf.

Wel, juist daar heb ik het al zoveel over gehad. Mijn stijl. Hoe pas

ik dat aan. En dan denk ik even aan Louis Neefs ( ja, ik hield van

zijn stijl) en zijn Annelies, uit Sas Van Gent, die me vertelde.. we

zijn, wie we zijn, door onze erfelijkheid ( genus) en onze opvoeding

(milieu). Dus ja Marc, en nu ? Hoe pak je dit dan aan ?

Ja, ik heb het, humor, metaforen schrijven. En eerlijk ? Ik heb er al

heel wat uitgetest, en ik zie in de cijfers dat het succes heeft. Kijk

maar naar de titels ‘Ik ben verliefd’, ‘ blonde stoot op de sofa’ en

‘Koen Geens, gezeten op een ezel in de duuze’.

Nu, lieve lezer, ik ben gesterkt door het idee dat het zin heeft, en

beloof mijn best te doen om niemand te kwetsen.