Ik probeer altijd eerlijk te blijven met mezelf en met de omgeving.
Als iets slecht is, zeg ik het, als het goed is, ook. Ik kan er nu
eenmaal niet aan doen, dat vele dingen hier niet lopen, zoals men
zou verwachten.
Maar als het goed is, dan is het ook de moeite om te vertellen.
Ik had er al over gesproken, we hebben recent een aantal nieuwe
chefs gekregen, en ja hoor, die vallen erg goed mee. Zoals je zou
verwachten. Nu, op onze vleugel waren we al bijzonder verwend,
en dit stond in schrik contrast met de rest van het gebouw, en de
centrale diensten. Ik noemde ze ook al eens de ‘engelbewaarders’.
Maar, wat ze nu hebben binnengebracht, overtreft alles. De super-
latieve trap van goed. Mens, onder en tussen de mensen. Ik hou
daarvan, meer nog, dat geeft me zo een positief gevoel, dat ik
best kan vergelijken met een soort verliefdheid. Ik hou echt van
mooie mensen. En mensen die intentioneel goed willen zijn voor
anderen, zijn mooie mensen.
Hoe erg het hier ook is, zo iets aanvoelen kleurt je dag. Het is niet
alleen VTM, maar hun zijn, hun handelen in alles, laten voelen dat
ze om je geven, met je begaan zijn.
Dat maakt nu juist dat er nog hoop is.