De leerlingen van het Sint-Theresiacollege in Kapelle-op-den-Bos zullen enkele maanden geleden wel even geslikt hebben toen ze te horen kregen dat de voormalige directrice van de gevangenis van Mechelen het directieteam van hun school zou komen versterken. Voor de collega’s van Ann Daelemans (46) was haar komst dan weer de ideale gelegenheid om de moppentrommel te openen.

“Sinds ik hier in het begin van het schooljaar ‘directeur schoolorganisatie’ werd, kreeg de school al met twee inbraken en een geval van vandalisme te maken. Meteen kreeg ik te horen: ‘Dat gebeurt pas sinds je hier bent. Je hebt zeker je vriendjes van de gevangenis meegebracht’. Daar kon ik wel mee lachen.”

Niet getwijfeld

Ann Daelemans was de voorbije zeventien jaar actief in de gevangenis van Mechelen. Eerst zat ze drie jaar aan het slachtofferonthaal, waarna ze een beleid rond herstelgerichte detentie uitwerkte.

“Negen jaar geleden werd ik vervolgens directeur in de gevangenis”, aldus Daelemans. “Ik was er verantwoordelijk voor de financiën, de logistiek en het regime. Maar uiteindelijk stond ik ook paraat voor de gedetineerden en volgde ik de tuchtprocedures op.”

Toen er vorig jaar plots heel wat te doen was rond de pensioenregeling, begon de gevangenisdirectrice na te denken over haar toekomst. “Ik moest nog twintig jaar werken en dacht bij mezelf: wil ik dit nog zo lang doen? Bovendien waren er heel wat perikelen en besparingsplannen binnen het gevangeniswezen, ook op personeel. Toen iemand me plots zei dat er een vacature was voor de directie in het Sint-Theresiacollege, heb ik dan ook niet getwijfeld.”

Vreemde regeltjes

Sinds oktober is Ann Daelemans dan ook een van de drie directeurs van de middelbare school. Voor velen een enorme carrièreswitch, maar voor haar niet. “Eigenlijk zijn er veel vergelijkingen tussen een school en een gevangenis”, zegt ze. “Het zijn twee organisaties die diensten aanbieden aan een bepaalde doelgroep: de ene aan gedetineerden, de andere aan leerlingen. Net als goede cipiers weten wanneer er iets aan de hand is met een gevangene, voelt een goede leerkracht wanneer een leerling met iets zit. En dat zal je alleen ondervinden wanneer je als leraar meer doet dan wat er op papier van je verwacht wordt.”

Ondanks dat ze uit het gevangeniswezen komt, schrok de schooldirectrice van enkele ‘regeltjes’ waaraan de leerlingen zich moeten houden.

“Zo moeten 17-jarigen nog in een rij op de speelplaats staan en mogen de leerlingen in de winter niet op het grasperk lopen. Het zijn dingen die ik op termijn mee kan veranderen, maar eerst wil ik de werking binnen de school nog wat leren kennen. Ik mag dan wel kort na mijn studies twee jaar leerkracht geweest zijn, toch ben ik een groentje in de onderwijswereld. Het wordt nu zaak om me in te werken, waarna ik vooral op het vlak van infrastructuur mijn steentje wil bijdragen in het Sint-Theresiacollege.”