Deel 1 Eigen schuld, dikken bult !
Als er nu iets is wat het Christendom zeker claimt, dan is het mo-
raliteit en ethiek. Als er nu twee dingen zijn die met de voeten
getreden worden in onze Belgische justitie/gevangenissen, dan
zij het deze !
Beiden worden niet alleen spiritueel benaderd, maar ook weten-
schappelijk. Dat er wetenschappelijke verklaringen te geven zijn
voor ons gedrag, is op verschillende vlakken bekend. Dat weten-
schap, door zijn kritische ingesteldheid, ook aan opvolging doet
van zijn acties, het opvolgen van resultaten, is niet zo bij Justitie.
Justitie straft, maar volgt niet op wat de resultaten zijn. En dit is
juist wat ik verwijt aan ons huidig rechtssysteem
We weten allemaal dat ‘vrijheid van denken en handelen’ een
illusie is. Er stellen zich dan ook grote vraagtekens rond verant-
woordelijkheid bij delicten. Wij weten ook dat delictenplegers,
meestal uit sociaal zwakkere groepen komen, waar de meesten
door externe, en zelfs interne factoren beperkt zijn in hun keuzes.
Het huidige repressieve klimaat in strafrecht, houdt daar geen
rekening mee. Onze huidige politiek doet louter aan kiesgewin.
Deel 2 : Onrendabelen.
De neo-liberale politiek doet net wat er in de jaren ’80 enorm werd
gepromoot, ten tijde van de eerste grote oliecrisis ( ’74 en verder).
De eigen verantwoordelijkheid van mensen voor hun welvaart en
welzijn sterk propageren.
Mensen hebben hun lot in eigen handen. In hoeverre kan dit klop-
pen met de wetenschap ( neurologie, erfelijkheidsleer enz.. ). Vele
studies bewijzen juist dat de capaciteiten van mensen juist bepaald
worden door erfelijke eigenschappen en invloeden uit de omgeving
tijdens de ontwikkeling. Bovendien stelt de huidige maatschappij
steeds meer hogere eisen aan ieder van ons.
De kwetsbaren worden letterlijk met de vinger gewezen voor hun
tekorten en fouten. Ten bewijze van de slechte wil van de minister is
dat hij, als ‘zogezegde Christen’, wel weet , dat deze categorie van
zwakkeren ( delictenplegers ) hulp en zorg nodig hebben, en dat
het basisprincipe van normalisatie een eerste stap is hierin. Deze
wet wordt, na 12 jaar, nog steeds niet toegepast.
De minister schreef me letterlijk, in maart 2016, ja, bijna één jaar
geleden : binnenkort stel ik wijzigingen voor aan de (basiswet )
die de rechtspositie van gedetineerden betreft.
Binnenkort is relatief. Ge zult niet liegen zei Christus.
Deel 3 : de Transithuizen.
U heeft het vermoedelijk wel gelezen of gehoord in de media, Mi-
nister Geens is “de Huizen” genegen, en start met een proefproject.
Honderd plaatsen in Transithuizen, worden eerlang gerealiseerd,
en dit voor gedetineerden die in de laatste fase van hun detentie
zitten.
Natuurlijk een druppel op een hete plaat. Alvorens uitgevoerd, is
het idee al verdampt. Natuurlijk is iedere stap vooruit, een goed
iets. En men zou kunnen juichen. maar hoeveel schade, alvorens
één verdere stap te zetten, zal er niet ontstaan bij de 15.000
andere gedetineerden. Ja, vijftien duizend zijn het er momenteel,
en niet de cijfers van de regering geloven, want die hebben al be-
wezen dat ze niet goed kunnen tellen. Neen, we zijn maar een
beetje blij !
We zullen pas echt blij zijn, als de Minister een echte politieke
ommezwaai zal maken, niet alleen omdat hij een Christen mens
beweerd te zijn, en moraal en ethiek hoog in zijn agenda staan.
maar vooral ook omdat het wetenschappelijk bewezen is, dat het
huidig systeem niet goed bezig is, niet moreel, en niet ethische
verantwoord.
Dus neen, we zijn helemaal niet blij met deze heel trage stappen !
Zolang wij vaststellen dat uw systeem schade toebrengt aan men-
sen, bent u voor ons als Christen mens gebuisd. En niet alleen
als Christen, want die kennis is niet alleen het voorrecht van de
Christenen.
Port to hell-o 