Eigenlijk zou ik detentie moeten zeggen, ipv. gevangenschap.

Detentie klinkt wat minder onbeschaafd, en dekt ook meer lading van

wat het uitzitten van een gevangenisstraf zou moeten betekenen.

Ik zeg wel, zou moeten betekenen, maar in praktijk, blijft het gebeu-

ren meestal nog louter beperkt tot het afnemen van de totale vrij-

heid, als strafuitvoering.

Dus ja, pure gevangenschap. Laat ons dan aub. de dingen bij hun

naam noemen, dit is geen detentie… Dit is puur bakzitten. Maar over

die woordenkwestie gaan we het nu niet hebben.

We willen het hebben over wanneer dit huidige verhaal gaat aflopen.

Een verhaal waarvan het bewezen is dat het voor niemand iets op-

lost. We hebben eventjes gehoopt bij het aantreden van een Christen

Democratisch Minister als minister van Justitie dat er hoop was om

uiteindelijk de definitieve doorbraak te realiseren van de basiswet

2005. Ook de basisteksten van de regeerovereenkomst opende pers-

pectief op een verbeterde aanpak.

Er is al een en ander van wetgevend werk verzet, maar naar een

echte andere aanpak van detentie is nog geen enkele zet gebeurd.

Eén van de belangrijkste punten uit dezelfde basiswet 2005, met name

de geïndividualiseerde detentietrajecten zijn nog nergens opgestart.

Al te vlug worden gebrek aan budgetten als oorzaak hiervoor gegeven.