Champ Elysees… apotheose.

Wie kent ze niet ? Rondjes rond de Arc de Triomphe.. Too crazy ! Een aantal jaren

geleden eindigde de Tour steevast met een laatste individuele krachtmeeting, een

tijdrit. Persoonlijk hou ik liever van dit soort criterium.

Alle groten, netjes zich presenteren aan het publiek. Het showgehalte is veel hoger,

en laat ons eerlijk zijn, het is wel spectaculair, hoe zo’n bende stalen rossen daveren

over de kasseien van ‘s werelds grootste slagader.

Waar je in de week omvergereden wordt door koning auto, vandaag is het keizer

velo die kleur brengt op deze grijze keimassa. Er is niets gebeurd op dag 21,

ttz. er is heel veel gebeurd, maar ik bedoel niets dat niet normaal is. De gevreesde

terreur. Het bleef een Vélo moment, rust, zweet, druipende lijven..  maar geen

bloedvergieten. Is sport dan toch de verzachter van de zeden ?

Wij hebben er in ieder geval van genoten, en nu op naar Rio, waar de Olympische

Spelen het volgende moment in de geschiedenis van de sport wordt. Laat ons

duimen voor een zuiver moment..

Vanaf nu wordt ik vervangen door  ” En hoe ist met Charelken “.

Volg onze twitter flashes.

Froome en Co, laat ons nog veel Sagannekens doen..

Ik doe mee !  en jij ?