A.C.T. staat voor ‘Acceptance and commitment Therapy‘. In ACT richt men zich vooral op zaken die men rechtstreeks kan beïnvloeden in het leven zoals bv. het eigen gedrag. Dit in de plaats van bv. controle te willen krijgen over gebeurtenissen die niet direct te beïnvloeden zijn. Bepaalde zaken in het leven heb je niet in de hand: het verlies van een kind of ouder, een (ongeneeslijke) ziekte, ontslag, milieurampen,… Maar hoe je er op reageert en mee omgaat, dat heb je wél in de hand. Probeer je er het beste van te maken of ga je met gebogen hoofd neerslachtig door je dagen. Is het glas half vol of half leeg voor jou?

In de ‘bak-situatie’ kan men best bekijken als: probeer vooral jezelf in de hand te hebben en bij te sturen in alle situaties die je overkomen. Dit in de plaats van te reageren tegen een systeem dat alleen zijn bestaansrecht heeft omwille van het systeem. Regels voor de regels. Dit systeem en deze regels kan je kennelijk onmogelijk veranderen en elke poging om dat te doen, frustreert alleen maar. Het koste dertig jaar om de Berlijnse Muur af te breken… Het zal nog decennia duren vooraleer de tanker Justitie van koers gewijzigd is en detentie op de juiste vaarroute zit…

Jezelf tarten heeft geen zin… Maar moet je dan alles zomaar negeren en laten gebeuren? Neen! Je kan veel opnemen, proberen je mening te verkondigen (bv. via deze blog of andere platforms) maar stel je verwachtingen niet te hoog.

De filosofie van ACT is dat het vechten tegen onmenselijke zaken uiteindelijk ten koste gaat van een waardevol leven. Mindfullness is dé oplossing.