Openheid, altijd en overal communicatie, dat zijn lijfspreuken van velen anno 2015. Onze moderne maatschappij loopt er over van, kinderen van 5 jaar beginnen er al mee, oma’s van 99 zijn er ook nog mee  bezig. Telefonie, televisie, computers , I-phones en -pads, dag en nacht. Internet, bloggen,… over de ganse wereld worden allerlei berichten de wereld ingestuurd. Gisteren was een recorddag! Niet minder dan 1 miljard mensen melden zich aan op facebook, dat is één persoon op zeven op deze aardbol. En dan is er de FOD Justitie……communicatie à la Sovjet systeem. Alleen maar vrijgeven wat past in het systeem, alles onder het mom van veiligheid en privacy. Allemaal zijn ze ethisch schuldig. Als ze zich de vraag stellen “Ben ik wel goed bezig tegenover de wet”, dan moeten ze eigenlijk nee zeggen maar wie zwijgt is schuldig. Iedereen weet dat het penitentiair beleid in zijn totaliteit zwaar tekort schiet maar heel weinigen durven dit aankaarten, en dit in een tijd van mondiale communicatie.

Wij pogen als gedetineerden wel de vinger aan de pols te houden maar worden beschimpt als sensatiejagers, zelfs leugenaars. Vroeg of laat zal Justitie toch uit zijn ivoren toren moeten komen om één en ander anders aan te pakken. Ik mocht persoonlijk ondervinden dat communicatie voor een gedetineerde slechts “wishfull thinking” is . Tot driemaal toe had ik de kans op een Tv-interview, telkens werd het mij geweigerd. Toen de schrijvende pers aandacht begon te schenken aan ons discussie platform, was men hiermee niet gediend.

Marnic, RG Gent

arnicNiemand binnen FOD Justitie beseft dat we best complementair kunnen zijn, dat openbaarheid van bestuur ook van toepassing is in de ambtenarij.

Ik durf het wel eens vergelijken met de FOD Financiën, waar een algemeen directeur met open vizier zijn dienst op de kaart zet.