Vroeger deed het zich maar weinig voor, 65-plussers in de bak. Nu zijn we al met 326 en heel binnenkort 327. Voor alles en iedereen wordt gepoogd, zo goed en zo kwaad mogelijk, te voldoen aan de meest uiteenlopende verlangens. Zelfs gehandicapte personen kunnen rekenen op bijzondere zorg en aandacht, en waarom ook niet. Er is echter één groep die men totaal vergeet, de 65-plussers. Men lukt er zelfs niet in te beseffen dat oudere gedetineerden totaal anders reageren dan hun jongere lotgenoten en andere behoeften hebben. Die verschillen zijn nochtans groot, denk maar aan enkele kleine maar niet onbelangrijke factoren zoals lawaai van bv luide muziek, rust en rustmomenten,voeding, behoefte aan ontspanning, vorming en ga zo maar door.

Een simpele vraag aan een hoger geplaatste krijgt steevast als antwoord “je moet je maar leren aanpassen, het is zoals wonen in een groot appartementsblok”. Mijn vraag is niet om andere leeftijdscategorieën iets af te nemen maar wel om ook te luisteren naar de verzuchtingen van de ouderen. Anderen durven ook wel eens zeggen: “Het is toch onze schuld niet dat jullie hier zitten”. Dat wordt ook niet beweert. We vragen enkel om je zo goed en zo kwaad mogelijk in te leven in onze leefwereld. Eén van mijn stokpaardjes is dat leeftijd niet enkel rimpels meebrengt maar ook ervaring en wijsheid. Wanneer ik dat probeer te verkopen, met als enige doel het leven binnen de muren voor iedereen aangenamer te maken, wordt er zelden of nooit positief op gereageerd. Natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid voor alles helemaal bij de FOD Justitie en haar vertegenwoordigers en de doelstellingen of opdrachten zijn duidelijk verschillend. Toch blijft het spijtig dat men zelfs niet overweegt om het vele aanwezige menselijk kapitaal om te zetten in positieve energie. Er werden reeds verschillende studies over geschreven,zelfs met bruikbare oplossingen, maar tot nu toe blijft het bij mooie teksten op papier.

Beste verantwoordelijke, 
Een 65-plusser heeft zeker niet alle wijsheid in pacht maar er valt toch wel wat van te leren. Op naar een veranderende wereld waar men liever 25 jaar vooruit kijkt dan achterwaarts! Pluto, here we come!