Ik sprak er al over. 390 stuks liggen er in mijn cel, op de vloer. Van die okergele,

licht gespikkelde tegeltjes. Je komt ze overal tegen, in openbare gebouwen, kazernes,

gevangenissen… 50 – 60 jaar geleden geplaatst , en het handelsmerk van Openbare

Werken uit die periode. Slijtvast, goed te onderhouden, keiharde ceramiek. Nu zijn

ze nog als nieuw. Alleen een beetje uit de tijd van toen..

Mijn vader heeft er tienduizenden vierkante meters gelegd, op een zeezand bedje…

en nu zit ik ze te tellen, wegdromend van dat zeezand aan de Méditerranée… ooit

zal ik er weer in zwemmen… ik vraag me alleen af hoe dikwijls ik ze nog ga tellen,

dagelijks, of ?

Het zullen er nog veel worden !