Twee doden door staking

In de gevangenis sterven wekelijks onnodig mensen. Niemand merkt dit nog. Wie geeft er om de bajesklanten? “Eigen schuld, dikke bult” klinkt het meestal. “Laat ze maar stikken, ver weg in de vergeetput.” En dat is het ook echt wel. Een vergeetput. Middeleeuwse toestanden, maar vooral ‘onverantwoord’ anno 2015. Als redactie vinden wij het verontrustend en ongeoorloofd dat ook in de gevangenis mensen ‘ongewild’ sterven. Dit bijvoorbeeld door een staking. In de Verenigde Staten gebruikt men in dergelijke gevallen de term ‘collateral damage’. Het is verantwoord dat er doden vallen voor een hoger doel. En bovendien is dit meestal niet ‘gewild’. Het is een nevenverschijnsel van de ondernomen acties…

Onlangs waren niet de VS maar Wallonië the place to be. Twee doden als gevolg van een staking. ‘Dommage collatéral’, het hoger doel ‘recht op staken’ wordt gehaald: de doden zijn niet gewild. Maar ze zijn er wel. En wat er gebeurd in onze Belgische gevangenissen is niet te catalogeren onder collateral damage. Het ‘verantwoorde’ van de actie is niet aanwezig. Er is geen hoger doel, er is zelfs geen doel behalve de maatschappij ‘beschermen’ ?!! (.. op korte termijn en wat op langere?) De doden (door terging) zijn ook geen randverschijnsel. De kennis van het waarom maar vooral ook de kennis van de verbetering is wel aanwezig maar wordt niet gebruikt. Welke media durven het aan om deze etterende buil open te prikken? Laat u niet leiden door valse profeten die beweren dat de gevangenen al luxe genoeg hebben. Het zogenaamde zwembad in de gevangenis van Brugge bestaat niet!

De redactie