Martine, ik vind je mooi…

Och Martine, och Martine, zong wijlen Louis Neefs. Mijn derde chef

van de maand is andermaal een vrouw. Ja met mijn guitige ogen,

heb ik het wel voor vrouwen, zelfs op latere leeftijd.

U weet dat ik officieel de namen van chefs niet mag vernoemen, maar

voor mij kan ik voor ‘haar’ geen betere naam vinden.

Ze was het nichtje van Aartsbisschop De Kesel, en ze was mijn liefje

(studentenliefje). Ze noemde Martine, en ja, ik had een oogje op haar.

Ze was tenger, guitig, en klein, maar ook heel verstandig.. wel onze

chef van de maand, doet me enorm terug denken aan die tijd van

toen, aan Martine.

Eigenlijk is haar ware naam ‘Muizeke’. Je weet wel, ze is er altijd,

maar je hoort ze niet. Het is iemand die probeert in alle sereniteit, haar

job perfect in te vullen. Eigenlijk was ze me nooit echt opgevallen.

Alles verloopt met haar zo normaal, dat het bijna niet opvalt, maar dat

wijst juist op ‘goe bezig zijn’ ! Ze is ook heel erg begaan met haar job,

en de mensen, soms maakt haar dat wat onwennig. Ik ken dat ook,

alles zo perfect willen doen, dat je angst hebt om te falen.

Ze is ook een motivator. Toen ik deze week geen zin had ( wat zel-

den voorkomt), om naar de Spaanse les te gaan, wist ze me te over-

halen om wel te gaan.

Weet je wat dit voor mij betekende ? Die vrouw is echt begaan met

mij. En dat doet deugd. Ik ben daar dankbaar voor. Het is niet daarom

dat ze ‘chef van de maand’ wordt. Het gaat om haar totale zijn. Maar

dit gaf me wel de klik om deze onopvallende grijze muis, wat meer

kleur te geven.

En daarnaast een plaatsje in mijn hart, bij alle mensen die echt om

me geven. Dit onder andere, houdt ons recht. Aan alle Martine’s

uit mijn leven, dank ik u van ganser harte.

Laat ons samen Filia (vriendschap) verder delen aan ieder rondom

ons.